تاثیر روش های آموزگار محور بر کنترل رفتار کودکان در مدارس ابتدایی

در نظام آموزشی ایران، مدارس ابتدایی به عنوان پایه های اصلی شکل گیری شخصیت و رفتار کودکان، نقش حیاتی در تربیت نسل آینده ایفا می کنند. یکی از چالش های اصلی آموزگاران در این مقطع، کنترل و هدایت رفتار کودکان است که می تواند بر یادگیری و محیط آموزشی تاثیر قابل توجهی بگذارد. روش های آموزگار محور، به عنوان یکی از رویکردهای سنتی و رایج در آموزش، همچنان در مدارس ابتدایی کشور مورد استفاده قرار می گیرند. این روش ها که بر محوریت آموزگار در فرآیند آموزش تاکید دارند، می توانند ابزاری قدرتمند برای مدیریت کلاس و کنترل رفتار کودکان باشند. در این مقاله مروری، به بررسی تاثیر روش های آموزگار محور بر کنترل رفتار کودکان در مدارس ابتدایی پرداخته می شود. با توجه به اهمیت تربیت اسلامی و فرهنگی در نظام آموزشی ایران، این روش ها می توانند با تاکید بر ارزش های اخلاقی و انضباطی، به شکل گیری رفتارهای مطلوب در کودکان کمک کنند. همچنین، با توجه به چالش های موجود در کلاس های پرجمعیت و تنوع رفتاری کودکان، روش های آموزگار محور می توانند به عنوان ابزاری کارآمد برای ایجاد نظم و انضباط در کلاس ها عمل کنند. با بررسی مطالعات انجام شده در این زمینه، به این پرسش پاسخ داده می شود که چگونه روش های آموزگار محور می توانند بر کنترل رفتار کودکان تاثیرگذار باشند و چه روش هایی برای بهبود این روش ها در چارچوب ارزش های فرهنگی و اسلامی وجود دارد. نتایج این بررسی می تواند به سیاست گذاران آموزشی، آموزگاران و پژوهشگران کمک کند تا با درک بهتر از نقش روش های آموزگار محور، گام های موثرتری در جهت بهبود کیفیت آموزش و پرورش در مدارس ابتدایی بردارند. با توجه به اهمیت کنترل رفتار کودکان در محیط آموزشی، این مقاله به دنبال ارائه روش های عملی برای آموزگاران است تا بتوانند با استفاده از روش های آموزگار محور، کلاس هایی منضبط، پویا و مبتنی بر ارزش های اسلامی ایجاد کنند.

کلیدواژه ها:

کنترل رفتار ، کودکان ، آموزگاران ، خودمدیریتی ، روش های آموزگار محور