مقایسه تاثیر بازی‎درمانی و ذهن‎آگاهی بر تمرکز کودکان با نقش میانجی اضطراب پس از قرنطینه کرونا

پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر بازی‎درمانی مبتنی بر کاهش اضطراب و ذهن‎آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر تمرکز دانش آموزان دختر چهارم دبستان شهر عالیشهر در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲و همزمان با پایان قرنطینه خانگی و گشایش مدارس در دوران کرونا، اجرا شده‎است.روش پژوهش حاضر از نوع پژوهش نیمه‎آزمایشی با دو گروه آزمایش و یک گروه گواه، به همراه پیش‎آزمون و پس‎آزمون ‎بود. دختران پایه چهارم شهر عالیشهر، جامعه آماری این تحقیق بودند و۴۵ نفر با روش نمونه‎گیری دومرحله‎ای خوشه‎ای و تصادفی انتخاب شدند و در هریک از گروه‎های بازی‎درمانی، ذهن‎آگاهی و گواه، ۱۵ نفر به صورت تصادفی قرارگرفتند. در این پژوهش از آزمون تمرکز بریکن کمپ (۲۰۰۲)استفاده شد. هرکدام از گروه‎های‎ آزمایشی، به مدت ۸ هفته و طی ۸ جلسه یک ساعته، آموزش ویژه خود را دریافت‎کردند. گروه گواه هیچ‎کدام از این آموزش‎ها را دریافت نکرد. در تحلیل استنباطی، از شاخص تحلیل کوواریانس استفاده شد و نتایج نشان داد ذهن‎آگاهی مبتنی بر کاهش استرس، ۲۸/۰ از واریانس متغیر تمرکز را تبیین می‎کند و برخلاف بازی‎درمانی مبتنی‎بر کاهش اضطراب (اندازه اثر =۰۹/۰)، بر بهبود تمرکز تاثیر معناداری دارد. برمبنای نتایج پژوهش حاضر، نتایج نظری و کاربردی مهمی را در زمینه تاثیر ذهن‎آگاهی بر تمرکز در بر دارد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی مبتنی ‎بر کاهش اضطراب ، بحران کرونا ، تمرکز ، ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس ، کودکان