ارزیابی پوسته ساختمان های مسکونی میان مرتبه از دیدگاه ارزیابی چرخه عمر ساختمان در شهر تهران با رویکرد انتشار کربن مصالح رایج و جاذب کربن

طراحی پوشش های ساختمانی پایدار مستلزم تجزیه و تحلیل عملکردهای محیطی در هر مرحله از چرخه عمر آنها است. در واقع، فاز تولید مصالح و اجزای ساختمانی در کنار فرآیند ساخت و بهره برداری می تواند به میزان قابل توجهی در تعیین میزان انتشار دی اکسید کربن، مصرف انرژی کل و بارهای زیست محیطی ساختمان ها موثر باشد. با این حال، سیستم های نما در ایران مانند سیستم های رایج ساخت و ساز در بخش پوسته ساختمان معمولا با در نظر گرفتن جنبه های مربوط به چرخه عمر آنها طراحی نمی شوند. علاوه بر این، هنوز مطالعات کمی در مورد بهینه سازی و اثر ترکیبی ویژگی های طراحی مختلف پوسته های ساختمانی بر عملکردهای محیطی و انرژی وجود دارد. در این مطالعه بر پایه روش توصیفی و تحلیلی و شبیه سازی علی تلاش شده است تا چهار نوع از مصالح رایج در ساخت و ساز ایران به همراه دیوار بلوک بتن کنفی به عنوان مصالح جاذب کربن از منظر میزان انتشار کربن در مرحله ساخت و بهره برداری ارزیابی شود. برای این منظور از ابزار شبیه سازی دیزاین بیلدر و هم چنین ابزار تحلیل انتشار کربن One Click LCA استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که میزان انتشار کربن کل در مراحل (A۱-A۳,A۵,B۶) برای دیوار ساخته شده از بلوک لیکا کمترین و برا ی دیوار ساخته شده از بلوک سفالی بیشترین است که اگر میزان جذب کربن دیوار بلوک بتن کنفی در طول چرخه عمر در نظر گرفته شود این دیوار می تواند کمترین انتشار را در میان پنج نوع دیوار انتخاب شده داشته باشد.

کلیدواژه ها:

Life cycle assessment ، carbon emissions ، residential buildings ، building facades ، common materials ، carbon absorbing materials. ، ارزیابی چرخه عمر ، انتشار کربن ، ساختمان های مسکونی ، نمای ساختمان ، مصالح رایج ، مصالح جاذب کربن.