یک روش برای نوردرمانی سرطان پانکراس با استفاده از کربن نانوتیوب ها و نقاط کربنی

با انواع گزینه های درمانی برای کاهش ناراحتی های ناشی از سرطان، همه بدخیمی ها قابل درمان نیستند. برای درمان سرطان لوزالمعده، ترکیبی از پرتودرمانی، شیمی درمانی، جراحی و درمان نوری رایج است. توان بالقوه نور درمانی در درمان سرطان پانکراس باید بررسی شود. افزایش قدرت جذب فوتون توسط تومور یکی از جنبه های مهم فتوتراپی است. COMSOL برای بررسی چگونگی جذب فوتون های نوری توسط نانولوله های کربنی تک جداره و چند جداره (CNTs) در بافت سرطانی و چگونگی افزایش دمای آنها با حضور نانولوله های کربنی، استفاده می شود. پارامترهای مورد مطالعه شامل طول نانولوله، قطر، تابش همزمان فوتون های نور در جهات مختلف، فواصل بین نانولوله های کربنی، تعداد دیواره های نانولوله و لایه کریستالی نقاط کربنی هستند. یافته ها نشان می دهد که افزایش طول و قطر با تاباندن نور در جهات مختلف و چگالی حجم نانولوله ها همگی به بهبود جذب فوتون های نور کمک می کند. افزایش فاصله بین نانولوله ها به طور قابل توجهی بر افزایش جذب فوتون های نوری تاثیر می گذارد. علاوه بر این، ترکیب یک لایه کریستالی CDs باعث افزایش جذب می شود، با این حال، بهینه سازی ضخامت CDs ضروری است. به طور کلی، یافته های تحقیق نشان می دهد که وجود CNT ها در بافت سرطانی باعث افزایش جذب نور آنها و در نتیجه افزایش دمای بافت سرطانی می شود.

کلیدواژه ها:

نوردرمانی ، نانوساختارهای CNT و CDs ، نرم افزار Comsol ، درمان سرطان