ارزیابی خطر سرطان زایی و غیرسرطان زایی ناشی از مواجهه با ذرات کربن سیاه در هوای آزاد شهر تهران
محل انتشار: فصلنامه سلامت و محیط زیست، دوره: 18، شماره: 1
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 4
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJHE-18-1_002
تاریخ نمایه سازی: 1 تیر 1404
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: کربن سیاه از احتراق ناقص سوخت های فسیلی و سوخت های زیستی تولید می شود. مواجهه بلند مدت با کربن سیاه با افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه و بیماری های قلبی عروقی مرتبط است. هدف این مطالعه ارزیابی خطر سرطانزایی و غیرسرطانزایی مواجهه با کربن سیاه در هوای آزاد شهر تهران است.
روش بررسی: نمونه های ساعتی کربن سیاه از ایستگاه های شرکت کنترل کیفیت هوای تهران به صورت آنلاین جمع آوری و پس از میانگین گیری، به میانگین های سالانه برای سال های ۱۴۰۰، ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ تبدیل شدند. در نهایت، ارزیابی خطر مواجهه با ترکیب موردنظر برای کل شهر تهران بر اساس مدل US EPA صورت گرفت.
یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد در شهر تهران به واسطه مواجهه با کربن سیاه در هوای آزاد، شاخص خطر سرطان زایی (CR) در بزرگسالان بیشتر از کودکان است. ضریب خطر غیرسرطان زایی (HQ) در هر دو گروه سنی زیر مقدار آستانه یک بوده که نشان دهنده خطر غیرسرطان زایی پایین و قابل چشم پوشی است. با این حال، کودکان HQ بالاتری نسبت به بزرگسالان دارند. خطر سرطان کل طول عمر ناشی از مواجهه با کربن سیاه برابر با ۳-۱۰× ۱/۴ محاسبه شده است. خطر سالانه ناشی از کربن سیاه برابر با ۳-۱۰× ۰/۰۲ برآورد شده است.
نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که خطرات سرطان زایی مواجهه با کربن سیاه برای بزرگسالان و کودکان بیش از حد مجاز است. خطر سرطان در بزرگسالان شش برابر کودکان است، اما خطر غیرسرطان زایی پایین ارزیابی گردیده است. کاهش انتشار کربن سیاه برای بهبود سلامت عمومی در شهرهای پر ترافیک ضروری است و تحقیقات بیشتر در این زمینه اهمیت دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سمیه علیزاده عطار
Department of Environmental Engineering, Faculty of Environment, University of Tehran, Tehran, Iran
علیرضا پرداختی
Department of Environmental Engineering, Faculty of Environment, University of Tehran, Tehran, Iran
خسرو اشرفی
Department of Environmental Engineering, Faculty of Environment, University of Tehran, Tehran, Iran
محمدصادق حسنوند
Department of Environmental Health Engineering, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran AND Center for Air Pollution Research, Institute for Environmental Research, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :