ارزیابی کارایی ضوابط و مقررات منطقه بندی در کنترل رشد فیزیکی شهرها (مطالعه موردی: شهر چابهار)

در ارزیابی کارایی ضوابط و مقررات منطقه بندی در کنترل رشد فیزیکی شهرها، به ویژه در مورد شهر چابهار، می توان به چندین نکته کلیدی اشاره کرد. شهر چابهار به عنوان یک بندر استراتژیک در سواحل جنوبی ایران، تحت تاثیر عوامل مختلفی چون موقعیت جغرافیایی، اقتصادی و اجتماعی قرار دارد. ضوابط و مقررات منطقه بندی در این شهر به عنوان ابزاری برای هدایت و کنترل توسعه شهری عمل می کنند. این مقررات شامل تعیین کاربری های مختلف زمین، محدودیت های ساختمانی، و حفظ محیط زیست هستند. با وجود این، در عمل چالش هایی وجود دارد که مانع از تحقق اهداف این ضوابط می شود. به عنوان مثال، عدم هماهنگی بین نهادهای مختلف مسئول، فقدان نظارت کافی بر اجرای مقررات و همچنین فشارهای اقتصادی و اجتماعی می تواند بر کارایی این ضوابط تاثیر منفی بگذارد. همچنین، رشد سریع جمعیت و مهاجرت ها به چابهار، نیاز به تجدید نظر در ضوابط منطقه بندی را ضروری می سازد. برای غلبه بر این چالش ها، پیشنهاد می شود که به کارگیری فناوری های نوین در مدیریت شهری و برنامه ریزی مجدد برای بهبود هماهنگی بین نهادها و همچنین جلب مشارکت جامعه محلی مد نظر قرار گیرد. تاکید بر اجرای دقیق ضوابط و فراهم کردن بستر مناسب برای رشد پایدار، می تواند به کنترل موثر رشد فیزیکی شهر چابهار کمک کند و از بروز مشکلات ناشی از توسعه ناهم جا جلوگیری نماید. این رویکرد نه تنها به پایداری شهر کمک می کند، بلکه به ارتقای کیفیت زندگی ساکنان نیز منجر خواهد شد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی کارایی ، ضوابط و مقررات ، رشد فیزیکی ، چابهار.