شهر هوشمند

شهر هوشمند، با رویکردی نوین به طراحی و مدیریت شهری، در سال های اخیر به موضوعی کلیدی در مباحث توسعه شهری تبدیل شده است. اهمیت این مفهوم، هم در ارتقای کیفیت زندگی شهروندان و هم در بهره وری منابع شهری، از منظر آکادمیک و اجتماعی، قابل تامل است. در این پژوهش، با هدف تحلیل ابعاد روان شناختی، اجتماعی، و فرهنگی شهر هوشمند، به بررسی چگونگی تاثیر فناوری های نوین بر فرایندهای تصمیم گیری شهری، تعاملات اجتماعی، و الگوهای مصرف انرژی پرداخته شده است. یافته های پژوهش نشان می دهند که بهره برداری موثر از شهر هوشمند مستلزم درک عمیق از نیازها و نگرش های ساکنان شهری است؛ لذا، طراحی و پیاده سازی این نوع از شهرها باید با در نظر گرفتن ابعاد فرهنگی، اجتماعی و روان شناختی صورت پذیرد و بر ایجاد ارتباطات دوسویه بین شهروندان و سامانه های هوشمند تاکید کند. این یافته ها در نهایت، به تبیین چگونگی تعامل پایدار انسان با فناوری در شهر هوشمند، و اهمیت درک عمیق از رفتارهای اجتماعی در فرایند طراحی و مدیریت شهری منجر می شوند. کاربرد این یافته ها در تدوین سیاست های شهری، طراحی برنامه های آموزشی و پژوهشی مرتبط با شهر هوشمند، و همچنین ارتقای تعاملات بین رشته ای قابل تامل است.

کلیدواژه ها:

شهرسازی پایدار ، فناوری اطلاعات ، شهروند دیجیتال ، مدیریت هوشمند شهری ، توسعه پایدار.