تحلیلی بر مزایای زیارت با سایر بخش های گردشگری در ایران ؛ با رویکرد عقلانیت انتقادی

امروزه مسئله اصلی پیش روی زندگی بشر، ضعف معنویت، و کمبود راهکاری های عملی در راستای حفظ و تقویت ارزش های معنوی می باشد. زیارت بمعنای بازدید گردشگران از اماکن مقدس، بناهای یادبود مذهبی و آثار فرهنگی است که آثار مادی و معنوی زیادی برای انسان و مکان به همراه دارد. لذا بنظر می رسد زیارت قابلیت زیادی در توسعه مادی و معنوی مناطق جغرافیایی کشور دارد. در تحقیق حاضر سعی شده است بر مبنای رویکرد عقلانیت انتقادی و معیارهای توسعه پایدار مکانی، به تحلیل مزیت های گردشگری پاک پرداخته شود. نتایج تحقیق نشان داد اماکن زیارتی در ایران، سرمایه های ارزشمند حقیقی هستند که ساکنان مناطق جغرافیایی کشور در یک فرآیند تاریخی با آن زیسته و آن را با تمام بخش های زندگی خود ترکیب نموده اند. زیارت بهترین زمینه توسعه گردشگری است زیرا منطبق بر فرهنگ و ارزش های مادی-معنوی کشور بوده و معیارهای پیشرفت پایدار را در زمینه های معنوی، زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی رعایت می کند.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، توسعه ، کشور ایران.