تحلیل چالش های آموزش مدنی در مدارس ایران

آموزش مدنی به عنوان یکی از ارکان اساسی نظام های آموزشی، نقش تعیین کننده ای در تربیت شهروندان مسئول و آگاه دارد. در ایران، با وجود تاکید اسناد بالادستی مانند سند تحول بنیادین آموزش و پرورش بر اهمیت این موضوع، چالش های متعددی در اجرای اثربخش آن وجود دارد. این پژوهش با هدف تحلیل این چالش ها و ارائه راهکارهای بهبود انجام شده است. روش تحقیق به کاررفته در این مطالعه کیفی و مبتنی بر تحلیل محتوای اسناد رسمی آموزشی و مصاحبه های نیمه ساختاریافته با معلمان و متخصصان حوزه تعلیم و تربیت است. یافته ها نشان می دهد که موانع آموزش مدنی در مدارس ایران را می توان در سه دسته ساختاری (مانند تمرکزگرایی نظام آموزشی و کمبود ساعت اختصاص یافته)، محتوایی (ازجمله تاکید بر مفاهیم تئوریک و نادیده گرفتن مهارت های عملی) و فرهنگی-اجتماعی (ازجمله مقاومت در برابر آموزش مفاهیم انتقادی) طبقه بندی کرد. همچنین، نبود فضای گفت وگوی آزاد و ضعف در آموزش معلمان از دیگر چالش های شناسایی شده است. براساس نتایج، پیشنهاد می شود با بازنگری در محتوای برنامه های درسی، آموزش روش های تدریس مشارکتی به معلمان و ایجاد فضای دموکراتیک در مدارس، گام های موثری در جهت بهبود آموزش مدنی برداشته شود. این مطالعه می تواند به سیاست گذاران و برنامه ریزان آموزشی کمک کند تا با شناخت دقیق تر موانع، راهکارهای عملی تری را طراحی کنند.کلمات کلیدی: آموزش مدنی، مدارس ایران، چالش های آموزشی، برنامه درسی، جامعه پذیری سیاسی.

کلیدواژه ها:

آموزش مدنی ، مدارس ایران ، چالش های آموزشی ، برنامه درسی ، جامعه پذیری سیاسی.