بررسی سبک های یادگیری در کودکان و تطبیق روش های تدریس با آنها

هدف از این پژوهش، بررسی سبک های یادگیری دانش آموزان دوره ابتدایی و میزان تطابق روش های تدریس معلمان با این سبک ها در یکی از مدارس شهر بوکان است. با توجه به اهمیت دوره ابتدایی در شکل گیری نگرش تحصیلی و مهارت های شناختی کودکان، درک دقیق از شیوه های یادگیری آنان می تواند تاثیر قابل توجهی بر کیفیت آموزش داشته باشد. در این پژوهش از روش توصیفی–پیمایشی استفاده شد و جامعه آماری شامل ۲۷۰ دانش آموز پایه های چهارم تا ششم و ۹ معلم رسمی بود که با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه ای، ۱۵۵ دانش آموز و همه معلمان به عنوان نمونه انتخاب شدند.برای گردآوری داده ها، پرسش نامه استاندارد VARK برای سنجش سبک های یادگیری و یک پرسش نامه محقق ساخته برای ارزیابی روش تدریس معلمان مورد استفاده قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که بیشتر دانش آموزان دارای سبک یادگیری دیداری و جنبشی هستند، درحالی که اغلب معلمان از روش های سنتی و کلامی استفاده می کنند که با سبک های یادگیری اکثریت دانش آموزان هم خوانی ندارد. تحلیل آماری با آزمون خی دو و ANOVA نشان داد که عدم انطباق بین سبک یادگیری و شیوه تدریس می تواند بر عملکرد تحصیلی و انگیزش یادگیری تاثیر منفی بگذارد.در پایان، بر لزوم آموزش معلمان درباره سبک های یادگیری، استفاده از روش های تدریس متنوع و طراحی محتوای آموزشی تطبیقی تاکید شده است. همچنین پیشنهاد می شود برنامه های درسی و تربیتی مدارس براساس تفاوت های فردی در یادگیری بازنگری و بازطراحی شوند.

کلیدواژه ها:

سبک های یادگیری ، روش تدریس ، تطبیق آموزشی ، دانش آموزان ابتدایی ، مدل VARK ، یادگیری فعال