تحلیل احتمال ‎وقوع‎ خطر تصادفات جاده ای در مسیرهای گردشگری استان خراسان رضوی

با توجه به رشد چشمگیر گردشگران و حجم بالای سفرها، مخاطرات گوناگونی صنعت گردشگری را تهدید می کند که احتمال وقوع خطرتصادفات از مهمترین آنها محسوب می شود. بر همین اساس، با عنایت به این که عمده سفرها به استان خراسان رضوی از نوع خانوادگی و وسط وسائل نقلیه شخصی صورت می گیرد، پژوهش حاضر به تحلیل احتمال وقوع خطرتصادفات جاده ای در مسیرهای گردشگری استان خراسان رضوی پرداخته است. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و به لحاظ روش، جزء مطالعات توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر بهره گیری از مدل های تحلیل فضایی است. جامعه آماری این پژوهش شامل تصادفات برون شهری در استان خراسان رضوی طی سال ۱۴۰۱ است که تعداد آن ها برابر با ۲۰۰۰۴ مورد در سه دسته تصادفات جرحی، فوتی و خسارتی است. نتایج تحقیق نشان داد که شاخص نزدیکترین همسایگی تصادفات در استان خراسان رضوی ۰۹/۰ می باشد که بیانگر الگوی خوشه ای تصادفات در مسیرهای گردشگری استان است. همچنین براساس نتایج حاصل از روش خودهمبستگی مکانی گتیس ارد- جی[۱]، محورهای چناران، نیشابور، بجستان، خواف، سرخس، درگز و تربت حیدریه به عنوان مسیرهای گردشگری حادثه خیز در استان خراسان رضوی شناسایی شدند. عوامل گوناگون اجتماعی، وسایط نقلیه، انسانی- مکانی در وقوع تصادفات موثرند که در تصادفات جرحی در مسیر آزادراه مشهد- نیشابور، تعدد عبورعرضی عابرین پیاده و موتورسیکلت به دلیل تراکم سکونتگاه های روستایی، در تصادفات خسارتی در محورمشهد به سمت تربت حیدریه، به ویژه پیرامون سنگ بست، عدم وجود ورودی و خروجی مناسب و در محور مشهد- کلات به سمت درگز وجود منطقه کوهستانی به همراه قوس های افقی، پیچ های تند و متوالی، شیب طولی زیاد و همچنین عدم دید لازم را می توان از عوامل موثر در وقوع تصادفات فوتی این نواحی دانست. در نهایت نتایج تحقیق نشان داد که دو مسیر نیشابور و قوچان به سمت مشهد بیشترین احتمال وقوع خطر تصادفات را در میان ۱۱ مسیر گردشگری استان خراسان رضوی دارا می باشند.

[۱]. Spatial Autocorrelation Getis-Ord Gi

کلیدواژه ها:

احتمال ‎وقوع ‎خطر ، تصادفات جاده ای ، مسیرهای گردشگری ، استان خراسان رضوی