راهبردهای تسهیل اتمام به موقع تحصیلات تکمیلی: توصیه های سیاستی برای دانشگاه های علوم پزشکی

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 14

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IMSJ-43-807_002

تاریخ نمایه سازی: 31 خرداد 1404

چکیده مقاله:

تحصیلات تکمیلی در دانشگاه های علوم پزشکی با چالش طولانی شدن مدت زمان تحصیل مواجه است که هم بر دانشجویان و هم بر نظام آموزشی تاثیر نامطلوب دارد. این مساله باعث افزایش هزینه ها، کاهش بهره وری و افت انگیزه دانشجویان می شود. پژوهش کیفی با شناسایی تجربیات دانشجویان موفق در اتمام به موقع تحصیلات، عوامل کلیدی مرتبط با این فراآیند را شناسایی کرده است. یافته های مطالعه نشان داد کیفیت راهنمایی اساتید، انگیزه شخصی دانشجویان و حمایت های دانشگاهی سه رکن اصلی در تسریع فرایند تحصیل هستند. دانشجویانی که ارتباط موثرتری با استاد راهنما داشته اند، موضوع پژوهشی متناسب با علایقشان انتخاب کرده اند و از حمایت های آموزشی بهره برده اند، با احتمال بیشتری تحصیلات خود را در زمان مقرر به پایان رسانده اند. بر این اساس، راهکارهای عملیاتی متعددی به عنوان گزینه های سیاستی پیشنهاد شد: استقرار نظام نظارتی برای بهبود کیفیت راهنمایی اساتید می تواند به کاهش تعارضات و افزایش اثربخشی این رابطه کمک کند. ارائه مشاوره تخصصی برای انتخاب موضوع پایان نامه نیز از دیگر اقدامات موثر است که به دانشجویان در شروع سریع تر پژوهش هایشان یاری می رساند. توسعه ی کارگاه های مهارت افزایی در حوزه هایی مانند روش تحقیق و مدیریت زمان می تواند توانمندی های دانشجویان را ارتقا دهد. همچنین، طراحی دوره های آماده سازی برای دانشجویان جدیدالورود به انطباق سریع تر آنان با محیط آکادمیک کمک می کند. در نهایت، حمایت مالی هدفمند از دانشجویان نیازمند می تواند بخشی از دغدغه های آنان را کاهش دهد. اجرای این راهکارها نیازمند همراهی همه ذینفعان از جمله دانشجویان، اساتید و مدیران آموزشی است. با وجود چالش های اجرایی مانند محدودیت منابع و مقاومت در برابر تغییر، تجربیات موفق نشان داده اند که این اقدامات در صورت برنامه ریزی دقیق و نظارت مستمر می توانند به بهبود قابل توجه شاخص های تحصیلی بیانجامد. این چکیده ی سیاستی با ارائه ی تحلیل جامع و راهکارهای عملی، می تواند مبنای تصمیم گیری مسئولان آموزشی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تحصیلات تکمیلی ، توصیه های سیاستی ، دانشگاه های علوم پزشکی

نویسندگان

علی غفاریان

دانشجوی دکترای تخصصی، مدیریت خدمات بهداشتی- درمانی، کمیته ی تحقیقات دانشجویی، دانشکده ی مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

مریم معینی

دانشیار، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

گلرخ عتیقه چیان

دانشیار، مرکز تحقیقات مدیریت و اقتصاد سلامت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

سکینه سقاییان نژاد

استادیار، مرکز تحقیقات قناوری اطلاعات در سلامت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران