بکارگیری و مقایسه دو روش رنگ آمیزی برای شناسائی حضور قارچ کاندیدا در لیکن پلان اروزیو مخاط دهان.

چکیدهمقدمه: لیکن پلان یک بیماری ایمونولوژیک با طیفی از تظاهرات بالینی است ، نوع اروزیو دهانی ، معمولا با عفونت کاندیدا همراه است. لذا شناسائی و حذف آن برای کاهش خطر تغییرات سلولی مهم می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی دقت رنگ آمیزی GMS برای تشخیص کاندیدا آلبیکنس  درلیکن پلان اروزیو و مقایسه با رنگ آمیزی PAS انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه ی حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی مقطعی در بخش آسیب شناسی دهان دانشکده دندانپزشکی اصفهان انجام شد.تعداد ۳۰ نمونه با تایید تشخیص لیکن پلان اروزیو تحت رنگ آمیزی GMS و PAS قرار گرفت و توسط، سه پاتولوژیست دهان وفک و صورت به صورت همزمان بررسی شد. حضور قارچ کاندیدا به دو صورت اسپور و هایفا  همراه با هم و یا به تنهائی در ۴ گروه (بدون حضور قارچ ،تنهابه شکل اسپور(هاگ) ، تعداد کمی اسپور(هاگ) و هایفا وتعداد زیادی اسپور(هاگ)وهایفا )تقسیم بندی و ارزیابی شد. تحلیل آماری توسط آزمون های توصیفی و تحلیلی و رگرسیون خطی و آزمون دقیق فیشر با نرم افزار SPSS انجام شد. سطح معنی داری ۰۵/۰ بود.یافته ها: عدم وجود قارچ در  GMS، ۳/۵۳  درصد و در  PAS، ۷/۴۶  درصد بود. شناسائی فقط اسپور قارچ برای  GMS، ۲۰ درصد   و برای  PAS،  ۳۰ درصد شد . مقدار کمی  اسپور و  یا هایفا در رنگ آمیزی GMS، ۷/۲۶ درصد و در PAS، ۳/۲۳ درصد بود. نمودار راک، براساس مساحت زیر منحنی (AUC) فاصله بین حساسیت و اختصاصیت در دو روش رنگ آمیزی زیاد بوده و میزان حساسیت و اختصاصیت در روش PAS بهتر از GMS بود. نتیجه گیری: قدرت تشخیص کاندیدیا بر اساس حساسیت و اختصاصیت نمودار راک با رنگ آمیزیPAS بیشتر از GMS بود. سن، جنسیت و محل ضایعه در توانایی و حساسیت تشخیص این روش های رنگ آمیزی  برای تشخیص کاندیدا در لیکن پلان دهانی اروزیو موثر نبود.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: رنگ آمیزی گوموری متآمین نقره ، واکنش دوره ای اسید شیف ،   قارچ کاندیدا ، لیکن پلان اروزیو