فراوانی آدنومیوز رحمی در تصویربرداری تشدید مغناطیسی مبتلایان به اندومتریوز و بررسی عوامل دموگرافیک مرتبط با آن
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 45
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-28-2_001
تاریخ نمایه سازی: 31 خرداد 1404
چکیده مقاله:
مقدمه: آدنومیوز رحم به وجود بافت آندومتر نابه جا در میومتر گفته می شود که با خونریزی رحمی غیرطبیعی، ناباروری و پیامدهای نامطلوب بارداری همراهی دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی آدنومیوز در تصویربرداری رزونانس مغناطیسی زنان مبتلا به اندومتریوز در کنار بررسی عوامل دموگرافیک انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بر روی ۴۲ زن در سنین باروری که با تشخیص اندومتریوز، کاندید جراحی باز یا لاپاراسکوپی بودند، انجام شد. تصویربرداری تشدید مغناطیسی لگن (MRI) برای همه بیماران به منظور تعیین وسعت درگیری لگن قبل از جراحی درخواست شده بود. متغیرهای مطالعه شامل: سن قاعدگی، طول دوره قاعدگی، شاخص توده بدنی (BMI)، تعداد بارداری، سابقه ناباروری و سابقه جراحی لگنی بود که از طریق مصاحبه حضوری با هر بیمار جمع آوری شد. MRI لگن با و بدون کنتراست تزریقی توسط دستگاه زیمنس ۵/۱ تسلا انجام شد. وجود آدنومیوز همزمان با اندومتریوز در تصاویر مورد جستجو قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۵) و آزمون های تی دانشجویی و من ویتنی انجام شد. میزانp کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در ۱۷ نفر (۵/۴۰%) از بیماران، آدنومیوز با اندومتریوز همراه بود که ۳ نفر (۱/۷%) آدنومیوز کانونی و بقیه آدنومیوز منتشر داشتند. از بین متغیرها، همراهی آدنومیوز با اندومتریوز در بیماران با BMI بیش از ۲۵ کیلوگرم بر متر مربع به طور معنی داری بیشتر بود. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که بیش از یک سوم بیماران مبتلا به اندومتریوز لگنی، آدنومیوز همزمان داشتند که این همراهی با چاقی ارتباط داشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نرگس افضلی
دانشیار گروه رادیولوژی، دانشکده پزشکی، علوم پزشکی مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران.
لیلی حفیظی
استاد گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
نوشین باباپور
استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، علوم پزشکی مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران.
فاطمه طاهری هروی
پزشک عمومی، دانشکده پزشکی، علوم پزشکی مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :