تب دنگی: اپیدمیولوژی، خطرات و استراتژی های مقابله در نیروهای نظامی
محل انتشار: مجله طب نظامی، دوره: 26، شماره: 6
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 47
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MILIT-26-6_005
تاریخ نمایه سازی: 31 خرداد 1404
چکیده مقاله:
تب دنگی یک بیماری ویروسی است که توسط پشه های متعلق به جنس آئدس منتقل می شود و با تب، سردرد، درد عضلانی و مفصلی و در موارد شدید با خونریزی و شوک مشخص می شود. این بیماری به عنوان یکی از بزرگترین تهدیدات بهداشت عمومی در قرن بیست و یکم شناخته شده است و به طور فزاینده ای در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری در حال گسترش است. این مطالعه مروری با هدف بررسی ابعاد اپیدمیولوژیک تب دنگی در نیروهای نظامی انجام شد. نتایج نشان می دهد که پشه های متعلق به جنس آئدس به ویژه آئدس اجیپتی ناقل اصلی ویروس دنگی هستند و عوامل محیطی و انسانی در گسترش این بیماری نقش کلیدی دارند. پرسنل نظامی به دلیل اعزام به مناطق بومی در معرض خطر بیشتری قرار دارند و شیوع بیماری در میان آن ها می تواند منجر به اختلال در ماموریت ها و هزینه های قابل توجه درمانی شود. بر اساس مطالعات انجام شده، سابقه ابتلا به تب دنگی در نیروهای نظامی در مناطق مختلف جهان از جمله ویتنام، سومالی و فیلیپین گزارش شده است. با توجه به شرایط جغرافیایی و اقلیمی، ایران نیز در معرض خطر ورود پشه های ناقل و شیوع تب دنگی قرار دارد. لذا، برنامه ریزی و اقدامات پیشگیرانه برای حفاظت از سلامت نیروهای نظامی و کنترل شیوع بیماری در کشور ضروری است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدیه فرزانه پور
مرکز تحقیقات ویروس شناسی کاربردی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
حمیده مولایی
مرکز تحقیقات تروما، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
معصومه بلندیان
مرکز تحقیقات ویروس شناسی کاربردی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
فاطمه رحمتی
مرکز تحقیقات بهداشت نظامی، پژوهشکده سبک زندگی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران