راهکارهای موثر برای بهبود کیفیت بخشی در طراحی و اجرای روایت پژوهی معلمان ( ناحیه ۲ شهرستان همدان)

روش تحلیل روایت که گاه با تعابیر مشابهی مانند ،روایتگری، روایت شناسی یا پژوهش روایتی و تاریخ شفایی نیز از آن نام برده می شود متمرکز بر شیوه هایی است که مردم بر اساس آن به تولید و به کارگیری داستان برای تفسیر جهان می پردازند. در روش تحلیل روایت ، فارغ از قضاوت درباره ی درست یا غلط بودن محتوای روایات ، به این می پردازیم که چه حقایقی درباره ی جهان و با چه استدلال و چه شیوه هایی منتقل می.شود.به عبارت دیگر تشریح زندگی افراد، جمع آوری داستان هایی از تجربه افراد و توضیح درباره چیستی و چرایی آن تجربه ها )در اینجا منظور از افراد، معلمان، مدیران مدرسه و تمامی کسانی هستند که در گستره آموزش فعالیت می کنند).دامنه ی روایتگری در حال حاضر بسیار گسترده تر از زمانی است که محدود به رویکردهای ساختارگرایانه در آثار ادبی دانسته می شد هرمان و وروانیک (۲۰۰۵) روایت شناسی را به دو نحله ی روایت شناسی کلاسیک و مابعد کلاسیک تقسیم می کنند روایت شناسی کلاسیک به رویکرد ساختارگرا و رویکرد مابعد کلاسیک به رویکردهای سازه گرایی، فمینیسم و پست مدرن اشاره دارد. طی سال های اخیر با روایتگری به عنوان رویکردی روش شناختی با اقبال فراوان مواجه بوده است. علاوه بر سنت های گفته شده ،روایتگری در حوزه هایی مثل علوم تربیتی و روانکاوی، مددکاری مدیریت سیاست اجتماعی و حوزه های انتقا دی مانند مطالعات زنان و جنسیت و مطالعات فرهنگی نیز مورد توجه قرار گرفته و با استفاده از آن آثار قابل توجهی به رشته تحریر درآمده است. روایت چیست؟به بیانی ساده میتوان روایت را اینگونه تعریف کرد: «سازماندهی مطالب در یک ترتیب متوالی تقویمی و متمرکز کردن محتوای مطالب حول داستانی منسجم در کنار پلات های فرعی آن (Stone,۱۹۶۹: ۳) لابوف و والتسکی نیز در تعریف روایت می نویسند: «روشی برای گفت وگوی مجدد درباره ی تجارب گذشته از طریق انطباق توالی شفاهی از قضایا با ترتیب وقایع، آنگونه که استنباط میشود عملا اتفاق افتاده است .تولان (۱۳۸۳) روایت را رخدادهایی می داند که به طور غیر تصادفی به هم اتصال می یابند او اشاره می کند که هر روایت دو ویژگی دارد اتصال و زمان بندی. در کوتاه ترین تعریف روایت را باید ترتیب خاصی از نشانه ها دانست که به کمک آن می توان معنایی را انتقال داد. روایت در خدمت مراوده ی معنا و تفسیر قرار میگیرد. این نشانه ها می تواند گونه ها و سطوح مختلف داده ها کلامی، متنی و بصری) را در اشکال مختلف (مکالمه های عادی، مصاحبه های پژوهشی ،متن های تخصصی، اسناد تاریخی، آثار ،ادبی بخشهایی از متون مطبوعاتی ، مستند نگاری ها، دیوار نوشته ها و حتی یک عکس واحد) شامل شود.