مطالعه تلفیق آموزش مشارکتی و فناوری هوش مصنوعی در کلاس درس

نظام های تعلیم و تربیت در سراسر جهان در آستانه تحولی عمیق قرار دارند که به واسطه پیشرفت های چشمگیر در حوزه هوش مصنوعی (AI) رقم می خورد. هوش مصنوعی، به عنوان شاخه ای از علوم کامپیوتر که به توسعه ماشین های قادر به تفکر، استدلال، یادگیری و حل مسئله می پردازد، پتانسیل عظیمی برای دگرگونی رویکردهای سنتی آموزش و یادگیری دارد. این فناوری نوین، می تواند به ایجاد محیط های یادگیری شخصی سازی شده، ارائه بازخوردهای فوری و دقیق، و پشتیبانی از معلمان در فرایند آموزش کمک شایانی کند. در این میان، آموزش مشارکتی، به عنوان یک روش آموزشی موثر که بر همکاری و تعامل یادگیرندگان با یکدیگر برای دستیابی به اهداف مشترک تاکید دارد، اهمیت فزاینده ای یافته است. این رویکرد، نه تنها به تقویت مهارت های شناختی و حل مسئله یادگیرندگان کمک می کند، بلکه مهارت های اجتماعی و ارتباطی آن ها را نیز توسعه می دهد، که برای موفقیت در دنیای امروز و آینده ضروری است. در این مقاله، به بررسی جامع چگونگی پیاده سازی هوش مصنوعی برای ایجاد بستر آموزش مشارکتی در کلاس درس خواهیم پرداخت. این بررسی شامل تبیین مبانی نظری آموزش مشارکتی و هوش مصنوعی، ارائه مدل های کاربردی هوش مصنوعی در این زمینه، و بحث در مورد چالش ها و فرصت های پیش رو خواهد بود. هدف نهایی این مقاله، ارائه یک چشم انداز روشن از آینده تعلیم و تربیت با بهره گیری از پتانسیل های هوش مصنوعی در بستر آموزش مشارکتی است، به گونه ای که به معلمان، مدیران و سیاست گذاران آموزشی در تصمیم گیری های آگاهانه کمک کند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، آموزش مشارکتی ، مدارس ، آموزش ، فناوری آموزشی