تاثیر برنامه های آموزشی مبتنی بر خلاقیت بر افزایش نشاط و سرزندگی دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر برنامه های آموزشی مبتنی بر خلاقیت بر افزایش نشاط و سرزندگی دانش آموزان است. نشاط و سرزندگی از مولفه های کلیدی سلامت روان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان محسوب می شوند. در دنیای پویای امروز، نظام های آموزشی به دنبال راهکارهایی هستند تا علاوه بر انتقال دانش، زمینه را برای رشد همه جانبه دانش آموزان فراهم آورند. برنامه های آموزشی سنتی، غالبا بر حافظه محوری و انتقال اطلاعات تاکید دارند که این رویکرد ممکن است منجر به کاهش انگیزه، خستگی و کاهش نشاط در دانش آموزان شود. در مقابل، رویکردهای مبتنی بر خلاقیت، فرصت هایی را برای دانش آموزان فراهم می کنند تا با درگیر شدن فعال در فرآیندهای یادگیری، مهارت های تفکر واگرا، حل مسئله و نوآوری را در خود پرورش دهند. این برنامه ها شامل فعالیت هایی نظیر پروژه های گروهی، بازی های آموزشی، داستان گویی، هنرهای تجسمی و نمایشی، و فرصت هایی برای کشف و آزمایش هستند. در چنین محیطی، دانش آموزان احساس آزادی بیشتری برای ابراز ایده ها و تجربیات خود دارند که این امر به نوبه خود به افزایش اعتماد به نفس، خودکارآمدی و در نهایت، نشاط و سرزندگی آن ها کمک می کند. این مقاله به بررسی ابعاد مختلف خلاقیت و نشاط در دانش آموزان پرداخته و نشان می دهد که چگونه تلفیق فعالیت های خلاقانه در برنامه های درسی می تواند به ایجاد فضایی پویا و جذاب در کلاس درس منجر شود. همچنین، نقش معلمان در تسهیل و تشویق فعالیت های خلاقانه و ایجاد یک محیط حمایتی برای دانش آموزان مورد تاکید قرار گرفته است. یافته ها نشان می دهد که دانش آموزانی که در برنامه های آموزشی مبتنی بر خلاقیت شرکت می کنند، تمایل بیشتری به مشارکت در کلاس درس، بروز هیجانات مثبت و کاهش استرس و اضطراب ناشی از فرآیندهای آموزشی دارند.

کلیدواژه ها:

برنامه های آموزشی ، خلاقیت ، نشاط ، سرزندگی ، دانش آموزان.