بررسی نقش واقعیت افزوده در آموزش مفاهیم علوم به دانش آموزان ابتدایی

فناوری واقعیت افزوده موجودیت های دنیای واقعی را با اجسام گرافیکی تولیدشده توسط رایانه ترکیب می کند و ویژگی اصلی آن، بلادرنگ بودن آن است که تشخیص، ردیابی و تعامل با اجسام را در زمان واحد انجام می دهد. واقعیت افزوده به گونه ای مفاهیم مجازی را به مفاهیم واقعی می افزاید که کاربر حس حضور در دنیای واقعی را داشته باشد و بتواند در اطراف تصویر مجازی سه بعدی حرکت کند و آن را از هر جهت درست مانند یک شیء واقعی ببینداستفاده از واقعیت افزوده در تدریس علوم تجربی موجب بهبود قابل توجه درک مفاهیم علمی توسط دانش آموزان دوره ابتدایی می شود. با استفاده از مدل های سه بعدی و شبیه سازی های واقع گرایانه، دانش آموزان قادر به مشاهده و درک عمیق تر مفاهیم پیچیده ای مانند فرآیندهای زیستی، قوانین فیزیکی و واکنش های شیمیایی می شوند. این نوع تدریس تعاملی، که برخلاف روش های سنتی بر مشاهده عملی و تجربه شده از مفاهیم تاکید دارد، تاثیر مثبتی بر یادگیری فعال دانش آموزان در دوره ابتدایی دارد و موجب افزایش مشارکت و انگیزه آن ها برای یادگیری می شود. استفاده از واقعیت افزوده در کلاس های درس باعث افزایش انگیزه و علاقه به یادگیری در میان دانش آموزان می شود. آموزش های تعاملی و دیداری که توسط واقعیت افزوده فراهم می شود، نه تنها بر جذابیت فرآیند یادگیری می افزاید، بلکه موجب ایجاد یک محیط یادگیری شاد و متنوع می شود که در آن دانش آموزان به طور فعال در یادگیری مشارکت می کنند. این نوع یادگیری به آن ها کمک می کند تا مفاهیم علمی را در دنیای واقعی و در قالب تجربیات ملموس مشاهده کنند، به جای آنکه تنها به تئوری ها و مفاهیم انتزاعی محدود شوند.

کلیدواژه ها:

علوم تجربی ، فناوری ، واقعیت افزوده ، آموزش ، مفاهیم علمی ، دانش آموزان