بررسی رابطه بین سبک دلبستگی معلم _ دانش آموز و انگیزش تحصیلی فراگیران

رابطه میان سبک دلبستگی معلم و انگیزش تحصیلی دانش آموزان یکی از موضوعات مهم در حوزه روانشناسی تربیتی و آموزش است که می تواند تاثیرات قابل توجهی بر کیفیت یادگیری و پیشرفت تحصیلی فراگیران داشته باشد. دلبستگی به عنوان یک پیوند عاطفی که بین فرد و دیگران شکل می گیرد، در روابط معلم و دانش آموز نیز نقش کلیدی ایفا می کند. سبک دلبستگی معلم، چه ایمن و چه ناایمن، می تواند فضای روانی کلاس را تحت تاثیر قرار داده و انگیزش درونی و بیرونی دانش آموزان را به شکل قابل توجهی تحت تاثیر قرار دهد. این تحقیق با هدف بررسی دقیق این رابطه و شناسایی عوامل موثر، به تحلیل ابعاد مختلف سبک دلبستگی و نحوه تاثیرگذاری آن بر انگیزش تحصیلی پرداخته است. معلمانی که توانایی برقراری ارتباط موثر، ایجاد فضای حمایتی و مدیریت احساسات دانش آموزان را دارند، می توانند انگیزش تحصیلی را به طور موثرتری تقویت کنند. آموزش و توسعه حرفه ای معلمان در این حوزه ها نقش کلیدی در بهبود کیفیت آموزش و ارتقای سطح انگیزش دانش آموزان ایفا می کند و می تواند به کاهش مشکلات رفتاری و افزایش مشارکت فعال دانش آموزان منجر شود. بنابراین، توجه به این ابعاد به عنوان بخشی از سیاست ها و برنامه های آموزشی، ضرورتی اجتناب ناپذیر است. ایجاد و حفظ سبک دلبستگی ایمن بین معلم و دانش آموز نه تنها به بهبود انگیزش تحصیلی کمک می کند، بلکه به ارتقای سلامت روانی و رفاه کلی دانش آموزان نیز منجر می شود. توجه به این موضوع می تواند به طراحی بهتر برنامه های تربیتی، روانشناختی و آموزشی کمک کند که هدف آن ها افزایش انگیزش، مشارکت و عملکرد تحصیلی دانش آموزان است. با توجه به اهمیت این موضوع، پژوهش های بیشتری برای بررسی عمیق تر ابعاد مختلف رابطه سبک دلبستگی و انگیزش تحصیلی توصیه می شود تا بتوان راهکارهای موثرتری در این زمینه ارائه کرد.

کلیدواژه ها:

سبک دلبستگی ، معلم ، دانش آموز ، انگیزش ، تحصیلی فراگیران