مروری بر مهارت های روانشناختی موثر در تقویت خودپنداره تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

خودپنداره تحصیلی به عنوان یکی از سازه های اصلی روانشناختی، نقش حیاتی در موفقیت تحصیلی و رشد همه جانبه دانش آموزان ابتدایی ایفا می کند. این سازه نه تنها بر عملکرد درسی دانش آموزان تاثیر می گذارد، بلکه بر نگرش آن ها نسبت به یادگیری، مشارکت در فعالیت های کلاسی، و تاب آوری در مواجهه با چالش های تحصیلی نیز موثر است. در واقع، دانش آموزانی که خودپنداره تحصیلی قوی تری دارند، تمایل بیشتری به پذیرش مسئولیت یادگیری خود، تعیین اهداف واقع بینانه، و پشتکار در دستیابی به آن ها نشان می دهند. این مقاله با هدف بررسی جامع مهارت های روانشناختی موثر در تقویت خودپنداره تحصیلی دانش آموزان ابتدایی تدوین شده است. در این راستا، به بررسی نقش عوامل کلیدی نظیر اعتماد به نفس، عزت نفس، انگیزش، خودکارآمدی، و سازگاری اجتماعی در شکل گیری و تقویت خودپنداره تحصیلی پرداخته شده است. اهمیت این مطالعه در آن است که با شناسایی و تبیین این مهارت ها، راهکارهای عملی و کاربردی برای والدین، معلمان، و متخصصان تعلیم و تربیت ارائه می دهد تا بتوانند محیطی حمایتی و تشویق کننده برای دانش آموزان فراهم آورند و به آن ها در توسعه خودپنداره تحصیلی مثبت کمک کنند. یافته های پژوهش های مختلف نشان می دهد که مداخلات مبتنی بر تقویت این مهارت ها می تواند به بهبود قابل توجهی در عملکرد تحصیلی، کاهش اضطراب امتحان، و افزایش رضایت از مدرسه در دانش آموزان ابتدایی منجر شود. بنابراین، توجه به ابعاد روانشناختی خودپنداره تحصیلی و ارائه برنامه های هدفمند برای تقویت آن، امری ضروری در نظام آموزشی است. این مقاله با ارائه یک چارچوب نظری و عملی، سعی در تبیین ابعاد مختلف خودپنداره تحصیلی و ارائه راهبردهای موثر برای پرورش آن در دانش آموزان ابتدایی دارد تا زمینه را برای موفقیت تحصیلی و رشد شخصیتی آن ها فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

خودپنداره تحصیلی ، مهارت های روانشناختی ، دانش آموزان ابتدایی ، اعتماد به نفس ، عزت نفس.