مروری بر قراردادهای هوشمند در مدیریت آموزش عالی و چالش های حقوقی

این مقاله به بررسی مروری بر قراردادهای هوشمند در مدیریت آموزش عالی و چالش های حقوقی می پردازد. قراردادهای هوشمند در مدیریت آموزش عالی با چالش هایی نظیر نبود قوانین منطبق با فناوری های بلاک چین، ابهام در احراز هویت و مسئولیت حقوقی مواجه اند. رفع این چالش ها نیازمند تدوین چارچوب های قانونی نوین و همکاری میان دانشگاه، قانون گذاران و متخصصان فناوری است.چالش هایی همچون حفظ حریم خصوصی کاربران، امنیت اطلاعات آموزشی، و نبود رویه های قضایی مشخص برای بررسی اختلافات ناشی از این قراردادها، نشان می دهد که ورود قراردادهای هوشمند به آموزش عالی مستلزم تدوین چارچوب های حقوقی، فنی و اخلاقی جدید است. برای تحقق بهره برداری ایمن و قابل اعتماد از این فناوری، همکاری نزدیک میان قانون گذاران، متخصصان فناوری، و مدیران دانشگاهی ضرورتی انکارناپذیر خواهد بود. جستجوی مقالات براساس واژگان کلیدی فارسی؛ قراردادهای هوشمند، مدیریت آموزش عالی، چالش های حقوقی و نیز معادل انگلیسی این کلیدواژه ها در پایگاه های اطلاعاتی و استنادی معتبر از جمله PubMed، Web of Science، Scopus، Google scholar، Science Direct ، SID و Magiran مورد بررسی قرار گرفت. تمام مقالات اصیل جهت ورود به مطالعه جمع آوری و بررسی گردیدند. معیارهای های غربالگیری با اعمال معیارهای وورد و خروج در سه مرحله صورت گرفت؛ ۲۴ مقاله در ابتدای جستجو یافت شد در مرحله غربالگری (۴ مرحله ابتدایی) ۶ مقاله از مطالعه خارج شده اند و در مرحله انتهای غربالگری ۱۸مقاله مرتبط با هدف مطالعه باقی ماندند که مورد ارزیابی محتوایی قرار گرفت و وارد مطالعه شدند. قراردادهای هوشمند می توانند به ارتقای شفافیت و کارآمدی در مدیریت آموزش عالی کمک کنند، اما چالش های حقوقی پیش رو مانع بهره برداری کامل از آن هاست. برطرف سازی این موانع نیازمند اصلاحات حقوقی و تعامل چندجانبه میان ذی نفعان است.

کلیدواژه ها:

قرارداد هوشمند ، مدیریت ، آموزش عالی ، چالش های حقوقی