نقش خلق افسرده حالتی و تعامل آن با نشخوار ذهنی در پیش بینی بیش تعمیمی حافظه زندگی نامه ای در افراد مبتلا به افسردگی

هدف این پژوهش، بررسی نقش خلق منفی حالتی و تعامل آن با نشخوار ذهنی در تمایل افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی به بازیابی خاطرات بیش تعمیم شده بود. مطالعه به صورت نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و با درنظرگرفتن گروه های مقایسه ای اجرا شد. ۱۸ نفر از افراد دارای تشخیص افسردگی اساسی با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه آزمایشی شامل (۱) خلق منفی همراه با نشخوار ذهنی، (۲) خلق منفی همراه با حواس پرتی، و (۳) خلق خنثی همراه با نشخوار ذهنی قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها از آزمون حافظه زندگی نامه ای، پرسشنامه افسردگی بک، و مقیاس آنالوگ بصری خلق استفاده شد. در این پژوهش، خلق منفی و نشخوار ذهنی به صورت حالتی القا شدند و میزان بیش تعمیمی حافظه به عنوان متغیر وابسته، در دو مرحله پیش و پس از مداخله ارزیابی شد. همچنین خلق شرکت کنندگان در چند مقطع زمانی ثبت شد تا اثربخشی القای هیجانی مورد بررسی قرار گیرد. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس آمیخته انجام شد تا اثرات اصلی و تعاملی گروه و زمان بررسی شود. نتایج نشان داد که خلق افسرده حالتی، چه به تنهایی و چه در تعامل با نشخوار ذهنی، به طور معناداری با افزایش تمایل به بازیابی خاطرات کلی و غیرمشخص (بیش تعمیمی حافظه) همراه است. این یافته ها بر اهمیت راهبردهای تنظیم خلق در کاهش تحریف های شناختی مرتبط با حافظه در افراد افسرده تاکید دارند.

کلیدواژه ها:

افسردگی اساسی ، خلق منفی حالتی ، نشخوار ذهنی ، حافظه زندگی نامه ای ، بیش تعمیمی حافظه