نقش مدیریت اجرایی شهرداریها بر ساماندهی بافت فرسوده

بافت های فرسوده شهرها علاوه بر، تحمل بار مسایل کالبدی و فیزیکی، از لحاظ اجتماعی و فرهنگی هم دچار مشکل اند و در واقع از چرخه اقتصادی شهر خارج شده اند. امروزه در کنار مسایلو تهدیداتی چون ناپایداری و زلزله خیزی(سازمان منابع طبیعی، ۱۳۷۸: ۳۸)، فقر و بیکاری (مدنی، ۱۳۸۹: ۲۰)، جرایم اجتماعی (مبارکی، ۱۳۸۳: ۲۷)، دو قطبی شدن و سیمای نابسامان بافت شهری(میرزایی، ۱۳۸۷)، گسترش بافت­های فرسوده نیز از معضلاتی است که گریبان تقریبا تمامی شهرهای کشور را گرفته است بافت های فرسوده شهری، محدوده فرسوده در فضای شهری هستند که مسائل پیچیده اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی را به دنبال دارند. این محدوده ها از یک سو دارای ریشه های سکونتی ارزشمند با غنای فرهنگی– اجتماعی و یا معماری هستند و از سوی دیگری به جهت فرسودگی شدید، نبود خدمات مطلوب و مناسب، دسترسی و بهداشت دچار مشکلات و آسیب های گسترده شده اند؛ لزوم احیای بافت های فرسوده از جمله مواردی است که همواره دغدغه مدیریت شهری بوده است. ساماندهی وضعیت نابسامان این بافت ها با چالش های زیادی روبرو است و به دلیل مشکلات و موانع قانونی همچنین نبود بسترهای فرهنگی و اجتماعی، طرح ها و برنامه های در نظر گرفته شده از سوی مدیریت شهری در این مناطق عمدتا با مشکلاتی مواجه شده یا کمتر اجرایی می شود. راهبردهای ساماندهی بافت فرسوده به طور کلی به چند دسته قابل تقسیم است؛ راهبردهای زیست محیطی، راهبردهای اقتصادی، راهبردهای اجتماعی و فرهنگی و راهبردهای کالبدی. این چهار راهبرد به عنوان راهکارهای ساماندهی بافت فرسوده شهری شناخته شده و همه این پیشنهادات در قالب این زیرگروه مطرح می شود.

کلیدواژه ها:

بهسازی ، نوسازی ، بازآفرینی شهری