نوآوری در آموزش تربیت بدنی: نقش نظارت بیومتریک و فناوری پوشیدنی در یادگیری

یشرفت های فناوری، داده های بیومتریک را به ابزاری حیاتی در حوزه هایی همچون سلامت و آموزش تبدیل کرده اند. این داده ها که شامل شاخص هایی نظیر ضربان قلب، سطح اکسیژن خون، میزان فعالیت بدنی و کیفیت خواب هستند، عمدتا از طریق ساعت های هوشمند و حسگرهای پوشیدنی گردآوری می شوند. این پژوهش به بررسی نقش داده های بیومتریک در بهینه سازی برنامه های ورزشی مدارس می پردازد. کاربرد این داده ها امکان پایش دقیق سلامت دانش آموزان و تشخیص زودهنگام مشکلات جسمی و روانی را فراهم می کند. از این اطلاعات می توان برای شخصی سازی برنامه های ورزشی متناسب با نیازهای فردی دانش آموزان بهره گرفت که به افزایش عملکرد و انگیزه آن ها می انجامد. همچنین، تحلیل داده های بیومتریک در پیشگیری از آسیب های ورزشی و طراحی تمرینات ایمن و موثر نقش کلیدی دارد. اگرچه ابزارهای جمع آوری (نظیر گجت های پوشیدنی و اپلیکیشن ها) داده های دقیقی ارائه می دهند، چالش هایی شامل مسائل حریم خصوصی، هزینه های اجرایی، کمبود آموزش نیروی انسانی و مقاومت های فرهنگی، اجرای فراگیر این فناوری در مدارس را محدود می کند. مقاله حاضر با تاکید بر تامین زیرساخت ها، آموزش مربیان، تدوین چارچوب های قانونی و پشتیبانی مالی، راهکارهایی برای بهره گیری از پتانسیل داده های بیومتریک در ارتقای برنامه های ورزشی مدارس ارائه می دهد. یافته ها حاکی از آن است که این داده ها می توانند به عنوان ابزاری ارزشمند در بهبود سلامت و عملکرد دانش آموزان در محیط های آموزشی عمل کنند.

کلیدواژه ها:

داده های بیومتریک ، سنجش عملکرد تحصیلی ، درس تربیت بدنی ، یادگیری فناوری محور