تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر بهبود شایستگی های اجتماعی در نظام آموزش و پرورش ایران

در دنیای پیچیده و پرتنش امروز، آموزش و پرورش صرفا وظیفه انتقال دانش علمی را بر عهده ندارد، بلکه مسئولیت پرورش مهارت های اساسی برای زندگی موثر در جامعه را نیز به دوش می کشد. یکی از این مهارت های بنیادین، مهارت های زندگی است که شامل مهارت های ارتباطی، تصمیم گیری، کنترل هیجان، حل مسئله و مدیریت استرس می شود. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر ارتقای شایستگی های اجتماعی دانش آموزان در نظام آموزش و پرورش ایران می پردازد. این مقاله با رویکرد تحلیلی و با استناد به پژوهش های داخلی و بین المللی، نشان می دهد که ادغام هدفمند آموزش مهارت های زندگی در برنامه درسی مدارس می تواند منجر به کاهش رفتارهای پرخطر، تقویت همدلی، افزایش عزت نفس، و بهبود روابط میان فردی دانش آموزان گردد. همچنین، یافته ها بر ضرورت بازنگری در محتوای درسی، تربیت حرفه ای معلمان، و طراحی محیط های یادگیری پویا و انسانی تاکید دارند.

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی ، شایستگی اجتماعی ، آموزش و پرورش ، سلامت روان ، یادگیری رفتاری