انتقادها به نظام های مدیریت آموزشی کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه : رویکرد تطبیقی

نظام های مدیریت آموزشی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه هرکدام با چالش های خاص خود مواجه اند که ناشی از تفاوت های ساختاری، اقتصادی و فرهنگی است. از طریق تطبیق روش های مدیریتی با شرایط بومی و توجه به بسترهای اجتماعی، می توان به بهبود کیفیت و عدالت آموزشی در هر دو گروه کشورها دست یافت.این مقاله با هدف تحلیل تطبیقی انتقادهای وارد بر نظام مدیریت آموزشی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه، به بررسی کاستی های مشترک و اختصاصی این نظامها می پردازد. پژوهش حاضربا بهره گیری از روش شناسی اسنادی و تحلیل محتوای کیفی منابع علمی، گزارشهای بین المللی و اسنادسیاستی، انتقادهای کلیدی را در ابعادی نظیر سیاستگذاری و برنامه ریزی، ساختار و سازماندهی، تخصیص و مدیریت منابع، رهبری و نظارت، و پاسخگویی و کیفیت سنجی مورد واکاوی قرار می دهد. رویکرد تطبیقی نشان می دهد که هر دو نوع نظام مدیریت آموزشی دارای چالش ها و نقاط ضعف خاص خود هستند که ناشی از زمینه های تاریخی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی متفاوت است. کشورهای توسعه یافته معمولا با چالش های پیچیدگی مدیریت و نابرابری های اجتماعی مواجه اند، در حالی که کشورهای در حال توسعه بیشتر با مشکلات زیرساختی، منابع محدود و نابرابری های شدید دست و پنجه نرم می کنند. برای بهبود نظام های آموزشی، لازم است استراتژی های مدیریتی متناسب با شرایط بومی هر کشور طراحی و اجرا شود.نظامهای مدیریت آموزشی در سراسر جهان، علیرغم تفاوتهای ساختاری و زمینه ای، با انتقادها و چالش های متعددی روبرو هستند.

کلیدواژه ها:

مدیریت آموزشی ، نظام آموزشی ، کشورهای توسعه یافته ، کشورهای در حال توسعه ، آموزش تطبیقی ، نقد مدیریت آموزشی