لزوم حقوقی جبران خسارات و زیان وارده نقض و عدم اجرای قرارداد در تحقق عدالت

خسارت نقض قرارداد به معنای ضرر و زیانی است که به دلیل عدم انجام تعهد یا انجام نامناسب آن توسط یک طرف قرارداد به طرف دیگر وارد می شود. این خسارات می توانند شامل خسارت مالی، روحی، و غیره باشند که به طور مستقیم یا غیرمستقیم ناشی از نقض قرارداد هستند در صورت تخلف و زیان وارده نقض و عدم اجرای قرارداد و جمع ارکان و شرایط مسئولیت قراردادی، نوبت به جبران خسارات ناشی از آن می رسد. جبران خسارت مستلزم ارزیابی آن است. هدف از اعمال قواعد و شیوه های جبرانی، تامین منافع مشروع و مورد انتظار زیان دیده از اجرای قرارداد است. لازمه جبران خسارت، ارزیابی و تقویم دقیق خسارت است که تامین کننده منافع و انتظارات مشروع طرفین از اجرای قرارداد است. آنچه در این میان اهمیت دارد این است که در این خصوص کدام یک از انواع خسارات، قابل مطالبه است؟ در قانون مدنی ایران، به طور کامل به انواع خسارات قابل مطالبه در نقض تعهدات قراردادی اشاره نشده است. برای ساختارمند نمودن خسارت نقض تعهد قراردادی، ابتدا باید قانون وضعیت انواع خسارت های قابل جبران را به طور دقیق و صریح روشن کند، سپس باید ضابطه ارزیابی این خسارت های مطالبه شدنی ارائه گردد تا طرفین قرارداد بتوانند به درستی، خطرپذیری قراردادی و حدود آن را ارزیابی کنند. ولی در عمل بسیاری از قراردادها ممکن است از سوی طرفین مورد تخلف قرار گیرد.از این رو بررسی شرایط جبران خسارت ناشی از نقض قرارداد در این زمینه می تواند بسیار کارگشا باشد.

کلیدواژه ها:

مطالبات ، قانون گذار ، تحقق عدالت