نقش آموزش مهارت های خودتنظیمی دیجیتال در مدیریت زمان استفاده از موبایل توسط دانش آموزان
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 30
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ESPE01_2055
تاریخ نمایه سازی: 27 خرداد 1404
چکیده مقاله:
چکیدهبا گسترش روزافزون فناوری های دیجیتال، استفاده از تلفن همراه به بخشی جدایی ناپذیر از زندگی روزمره دانش آموزان تبدیل شده است. هرچند این ابزار قابلیت هایی چون دسترسی سریع به منابع یادگیری و ارتباطات آموزشی را فراهم می آورد، اما استفاده کنترل نشده از آن می تواند منجر به اتلاف وقت، افت تحصیلی، و اختلال در تمرکز گردد. در این میان، آموزش مهارت های خودتنظیمی دیجیتال به عنوان راهکاری نوین برای مدیریت موثر زمان مطرح شده است. خودتنظیمی دیجیتال به مجموعه ای از مهارت ها اطلاق می شود که به دانش آموزان کمک می کند استفاده از ابزارهای فناوری را به گونه ای هدفمند، محدود و در چارچوب نیازهای واقعی خود کنترل کنند. پژوهش های اخیر نشان داده اند که دانش آموزانی که در این زمینه آموزش دیده اند، زمان استفاده از موبایل خود را بهتر مدیریت کرده و عملکرد تحصیلی بهتری داشته اند. این مهارت ها شامل هدف گذاری، پایش فعالیت ها، خودبازبینی و ارزیابی پیامدها هستند که در کنار هم موجب ایجاد تعادل میان فعالیت های دیجیتال و وظایف آموزشی می شوند. یادگیری این مهارت ها نیازمند برنامه ریزی آموزشی منظم، مشارکت خانواده ها و ایجاد فرهنگ استفاده سالم از فناوری است. همچنین، نقش معلمان در مدل سازی رفتار خودتنظیم و فراهم آوردن بازخورد سازنده اهمیت زیادی دارد.در این مقاله با رویکرد مروری، نقش آموزش مهارت های خودتنظیمی دیجیتال در بهبود مدیریت زمان استفاده از تلفن همراه توسط دانش آموزان مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج مطالعات بین المللی و داخلی نشان می دهد که بدون آموزش های هدفمند، دانش آموزان به راحتی در دام استفاده بی رویه و بی هدف از تلفن همراه گرفتار می شوند که این امر موجب کاهش کیفیت یادگیری، بروز اضطراب و کاهش زمان اختصاص یافته به فعالیت های مفید می شود. همچنین، مهارت های خودتنظیمی نه تنها به مدیریت زمان کمک می کنند، بلکه اعتمادبه نفس دانش آموزان را در کنترل رفتار خود افزایش می دهند. مقاله حاضر تلاش دارد ضمن تبیین مفهومی خودتنظیمی دیجیتال، عوامل موثر بر آن و روش های آموزش این مهارت ها را بررسی کرده و راهکارهایی برای پیاده سازی آن در محیط های آموزشی ایران پیشنهاد دهد. هدف نهایی، ایجاد بستری برای توسعه رفتارهای دیجیتال سالم در دانش آموزان و حمایت از فرآیند یادگیری پایدار آنان در عصر فناوری است. در نتیجه گیری، بر ضرورت بازنگری در برنامه های درسی و توسعه آموزش های مکمل برای ارتقاء سواد دیجیتال تاکید شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
احمدرضا پیرموسایی
۱. کارشناسی مشاوره دانشگاه فرهنگیان پیامبر اکرم اهواز، مشاوره تحصیلی آموزش و پرورش شهرستان هفتکل، ایران
کوثر ولی زاده
۲. کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه آزاد اهواز آموزگار ابتدایی آموزش و پرورش شهرستان هفتکل، ایران
مهشید نوروزی
۳. کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان اهواز آموزگار ابتدایی آموزش و پرورش حمیدیه، ایران
محمدحسین مومیوند
۴. کارشناسی آموزش ابتدایی شهید میرشاکی الیگودرز منطقه طرحان، ایران