بررسی مروری بر تاثیر آموزش تنظیم هیجانی بر عملکرد تحصیلی و رفتار اجتماعی دانش آموزان دوره ابتدایی

آموزش تنظیم هیجانی به عنوان یکی از مهم ترین مهارت های زندگی، در سال های اخیر توجه زیادی را در حوزه روان شناسی تربیتی به خود جلب کرده است. این مهارت به توانایی شناخت، مدیریت و بیان سازگارانه احساسات اشاره دارد و در محیط مدرسه می تواند تاثیر چشم گیری بر یادگیری، ارتباطات اجتماعی و سلامت روانی دانش آموزان داشته باشد. در این مقاله مروری، با تحلیل و بررسی مطالعات داخلی و خارجی انجام شده طی دو دهه اخیر، نقش آموزش تنظیم هیجانی در ارتقاء عملکرد تحصیلی و بهبود رفتار اجتماعی کودکان در سنین دبستان بررسی شده است. یافته ها نشان می دهد که آموزش این مهارت، نه تنها موجب کاهش بروز مشکلات رفتاری و پرخاشگری در میان دانش آموزان می شود، بلکه عملکرد تحصیلی آنان را از طریق افزایش توجه، خودکنترلی و انگیزش درونی بهبود می بخشد. این مقاله همچنین به عوامل موثر در موفقیت برنامه های آموزش تنظیم هیجانی مانند نقش معلم، مشارکت والدین، مدت آموزش و روش های مبتنی بر بازی و هنر می پردازد. در پایان، بر ضرورت گنجاندن آموزش تنظیم هیجانی در برنامه درسی مدارس ابتدایی تاکید می شود تا از این طریق بتوان رشد عاطفی، اجتماعی و شناختی کودکان را در راستای تربیت نسلی سالم و موفق تقویت نمود.

کلیدواژه ها:

تنظیم هیجانی ، عملکرد تحصیلی ، رفتار اجتماعی ، روان شناسی تربیتی