تاثیر سرمایه اجتماعی بر توسعه اجتماعات محلی (مورد مطالعه: جامعه عشایری استان چهارمحال و بختیاری)

مقدمه: جوامع عشایری از جمله جوامعی هستند که به دلیل ویژگی های تاریخی، فرهنگی و اجتماعی خاص خود، به عنوان یک واحد اجتماعی متمایز و پویا شناخته می شوند. این جوامع با تاریخ و فرهنگ خود، به یکی از عناصر مهم و اساسی در فرهنگ ایرانی تبدیل شده اند و نقش مهمی در توسعه اجتماعی و اقتصادی منطقه و کشور دارند. امروزه، نکته مهمی که برای توسعه جوامع محلی باید مورد توجه قرار گیرد، نقش سرمایه اجتماعی است. هدف پژوهش: این پژوهش با هدف تحلیل نقش سرمایه اجتماعی بر توسعه اجتماعات محلی در جامعه عشایری صورت پذیرفته است. روش ­شناسی تحقیق: جامعه آماری این پژوهش، عشایر استان چهارمحال و بختیاری بودند، که تعداد ۲۶۴ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید و به منظور افزایش دقت در نهایت تعداد ۳۰۰  نفر سرپرست خانوار عشایری مورد پرسشگری قرار گرفتند. پایایی پرسشنامه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ، بررسی (۷۳/۰) و تایید شد. داده­های گردآوری­شده با استفاده از نرم­افزار SPSS و AMOS مورد تحلیل قرار گرفتند. قلمروجغرافیایی پژوهش: قلمروی جغرافیایی پژوهش حاضر، مناطق عشایری استان چهارمحال و بختیاری و به طور عمده در سطح ایل بختیاری می­باشد. یافته ­ها و بحث: بر اساس نتایج آزمون همبستگی، میان ویژگی­های فردی، خانوادگی و اقتصادی پاسخگویان با برخی ابعاد مختلف توسعه اجتماع محلی جامعه عشایری همبستگی معنی­داری وجود داشت. همچنین، مشخص گردید، در بین عوامل اجتماعی تعاملات، انسجام و همبستگی، مشارکت اجتماعی و اعتماد اجتماعی دارای تاثیر مثبت و معنی­داری بر توسعه اجتماع محلی جامعه عشایری در استان چهارمحال و بختیاری بودند. نتایج: بر اساس یافته­ها می­توان نتیجه گرفت که سرمایه اجتماعی با تقویت همکاری، بهره­وری و تاب­آوری، نقش مهمی در توسعه جوامع محلی استان چهارمحال و بختیاری ایفا می­کند. این امر جامعه­ی عشایری را قادر می­سازد تا بهره­برداری، توسعه اجتماعی و اقتصادی و زیرساخت­ها را از طریق همکاری متقابل بر اساس ارزش­ها و هنجارهای مشترک با تمرکز بر سرمایه اجتماعی از طریق اشکال مختلف اشتراک­گذاری و مشارکت در جامعه، جوامع محلی می­تواند توسعه و ظرفیت بلندمدت خود را تضمین کند.

کلیدواژه ها:

جامعه عشایری ، انسجام و همبستگی ، مشارکت اجتماعی ، توسعه اجتماعات محلی ، چهارمحال و بختیاری