مدل هوش مصنوعی برای بهبود انتخاب CH در WSNها: بهینه سازی مصرف انرژی و افزایش طول عمر شبکه با الگوریتم RDA

این مقاله به بررسی یک روش انتخاب سر خوشه با انرژی کارآمد با استفاده از نسخه ای بهبود یافته از الگوریتم RDA می پردازد. این الگوریتم پارامترهایی نظیر فاصله سینک، انرژی باقیمانده، و میانگین فاصله درون خوشه ای را در نظر می گیرد و ویژگی های چند جهشی را برای بهبود طول عمر شبکه های حسگر بی سیم ارائه می دهد. طراحی تابع تناسب بر پایه انرژی باقیمانده گره ها و فاصله اقلیدسی آن ها تا ایستگاه پایه است. نتایج به دست آمده نشان دهنده عملکرد برتر این روش در مقایسه با سایر الگوریتم هاست. در مرحله ابتدایی (۰ تا ۵۰۰۰ دور)، هیچ گونه گره مرده ای وجود ندارد که نشان دهنده مصرف بهینه انرژی است. در مرحله میانی (۵۰۰۰ تا ۷۰۰۰ دور)، اگرچه تعداد گره ها کاهش می یابد، اما این کاهش نسبت به الگوریتم های دیگر کندتر است. در مرحله نهایی (بعد از ۷۰۰۰ دور)، تعداد گره های زنده بیشتر از سایر روش ها باقی می ماند، که حاکی از توانایی این الگوریتم در حفظ طول عمر شبکه است. در نهایت، این روش بهبود تقریبا ۲۰ درصدی در طول عمر شبکه و ۳۸۱.۴۴ درصد بهبود کلی را نسبت به الگوریتم های موجود نشان می دهد، که موید کارآمدی و اثرگذاری آن در مدیریت انرژی و افزایش طول عمر شبکه های حسگر بی سیم است.

کلیدواژه ها:

انتخاب سر خوشه ، انرژی کارآمد ، الگوریتم RDA ، طول عمر شبکه ، مدیریت انرژی