نقش بازی به عنوان ابزار کسب تجربه و رشد کودک و اهمیت آن در آموزش و پرورش

بازی یکی از مهم ترین عوامل در تربیت اخلاقی کودک است. از طریق جهت دادن به تمایلات و انگیزه های کودک می توان او را در مسیر صحیح هدایت کرد. بازی از نیازهای مهم و اساسی ترین فعالیت کودک می باشد که در عین سرگرم کردن وی کارکردهای مهم دیگری را دارا است. هر یک از این کارکردها به جنبه هایی از زندگی کودک مربوط می شود که وی را برای ورود به زندگی بزرگسالی آماده می سازند. از این لحاظ شرایط بازی، آزادی کودک در بازی، اسباب بازی های مورد استفاده او و مدت زمانی که وی به بازی اختصاص می دهد، اهمیت شایان توجهی دارد.خیلی از آموزش های تربیتی را می توان در میان بازی ها به کودک نشان داد و حتی از خلال بازی ها می توان به شرایط عاطفی وی، احساسات، افکار و انگیزه های درونی اش پی برد. بنابراین، بسیار لازم است که مربیان به اهمیت بازی در زندگی کودکان توجه داشته و شرایط مناسب را برای بازی های مناسب فراهم سازند.

کلیدواژه ها:

تربیت کودک ، نقش بازی ، خانواده ، آموزش