مقایسه اثربخشی دو رویکرد درمانی شناختی-رفتاری و مثبت گرا بر افزایش امید و تاب آوری نوجوانان

پژوهش حاضر با رویکرد کیفی و به منظور مقایسه تجربه ها و برداشت های نوجوانان از دو رویکرد درمانی شناختی-رفتاری و مثبت گرا در زمینه افزایش امید و تاب آوری انجام شده است. شرکت کنندگان این پژوهش شامل گروهی از نوجوانان بودند که به صورت هدفمند انتخاب و در قالب جلسات درمانی شناختی-رفتاری و مثبت گرا شرکت کردند. داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته و یادداشت های میدانی گردآوری شد و با استفاده از تحلیل مضمون مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد هر دو رویکرد در بهبود احساس امید و تقویت تاب آوری نوجوانان موثر بوده اند، با این حال، شرکت کنندگان مداخلات مثبت گرا را الهام بخش تر و موجب تجربه هیجانات مثبت و انگیزه بیشتر برای مواجهه با چالش های زندگی دانستند. این یافته ها بر اهمیت توجه به جنبه های انسانی، انگیزشی و معنابخشی در مداخلات روان شناختی نوجوانان تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

اثربخشی ، تاب آوری ، نوجوانان