تاثیر استفاده از روش تدریس فعال بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

پیشرفت تحصیلی بیانگر میزان دستیابی به استانداردها و اهداف آموزشی است. به عبارت دیگر، به معنای موفقیت است و برای تعیین پیشرفت در تحصیل به کار میرود. پیشرفت تحصیلی سنجشی، از طریق آزمون تعریف میشود و در مفهوم کلی در حالی که متمایز از آزمونهای استعداد و هوش میباشد، آنچه را که در ریاضیات، تاریخ و غیره انجام گرفته است را میسنجد. به عبارت دیگر، پیشرفت تحصیلیاز شاگردان پیشرفت در دروسی همچون خواندن، نوشتن، حساب، علوم و تاریخ که به مهارت توسعه در حوزه هایی از قبیل صنعت و تربیت بدنی مربوط میشود را میطلبد. مفهوم پیشرفت تحصیلی جوانب مختلفی دارد که رابطه بسیاری با شخصیت دانشآموزان کم سن دارد؛ حس موفقیت سر آغاز احساس خوب و احترام به خود است و حس شکست سر آغاز خشم و انتقاد از خود میباشد. بنابراین پیشرفت تحصیلی ممکن است به عنوان سنجشی از دانش، دریافت مهارتهایی در درس تخصصی یا گروهی از دروس تعریف شود. پیشرفت تحصیلی بر پیشرفت در درس مجزا و یا نمرات کل ترکیب یافته از چندین درس اشاره دارد. از این رو پیشرفت تحصیلی به کیفیت یادگیری کسب شده در یک درس و یا گروهی از دروس پس از یک دوره آموزشی میپردازد. محتوای آموزشی ممکن است بین کشورها و یا مناطق یک کشور متفاوت باشد؛ در حالی که روند تحصیل کم و بیش در همه جا یکسان است. فرآیند آموزشگاهی کم و بیش در هر جا شبیه به هم است. بیشتر محتوای آموزشی در مدارس طبق قاعدهای منظور میشوند که طبق آن قاعده یادگیری که در یک ترم یا سال صورت میگیرد، پایه یا پیش نیاز یادگیری که در ترم یا سال بعد ارائه میشود به شمار میرود.

کلیدواژه ها:

مشارکت ، روش تدریس فعال ، دانش آموزان ، تعامل ، بحث گروهی