بررسی رابطه سرمایه فرهنگی والدین با خودکارآمدی و اعتماد به نفس تحصیلی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سرمایه فرهنگی والدین و دو متغیر مهم روان شناختی دانش آموزان، یعنی خودکارآمدی تحصیلی و اعتماد به نفس تحصیلی انجام شده است. سرمایه فرهنگی، به عنوان یکی از ابعاد نابرابری اجتماعی، نقش موثری در انتقال نگرش ها، مهارت ها و انتظارات تحصیلی ایفا می کند. این تحقیق با رویکردی کمی و بر پایه مطالعات میدانی و نظری، به بررسی اثر مستقیم و غیرمستقیم انواع سرمایه فرهنگی (نهادی، تجسدی و عینی) بر عملکرد روانی و تحصیلی دانش آموزان می پردازد. نتایج مطالعات موردی و پژوهش های تجربی نشان می دهند که سرمایه فرهنگی والدین به طور معناداری با افزایش سطح خودکارآمدی و اعتماد به نفس تحصیلی دانش آموزان مرتبط است. این یافته ها پیامدهای قابل توجهی برای سیاست گذاری آموزشی و طراحی مداخلات روان شناختی دارد.

کلیدواژه ها:

سرمایه فرهنگی ، خودکارآمدی تحصیلی ، اعتماد به نفس ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان ، والدین ، انتقال فرهنگی ، نابرابری آموزشی