تاثیر فلات شغلی بر فرسودگی شغلی با نقش متغیر میانجی سکوت و بدبینی سازمانی در میان کارکنان اداری آموزش و پرورش شهرستان داراب

هدف از پژوهش حاضر تاثیر فلات شغلی بر فرسودگی شغلی: نقش متغیر میانجی سکوت و بدبینی سازمانی در میان کارکنان اداری آموزش و پرورش شهرستان داراب بود. روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از روش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان اداری آموزش و پرورش شهرستان داراب است. که تعداد آن ها ۱۵۶ نفر می باشد. گروه نمونه، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و برحسب جدول مورگان به تعداد ۱۱۰ نفر انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها شامل چهار پرسشنامه پرسشنامه بدبینی سازمانی کاکلان (۲۰۰۹)، پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش و جکسون (۱۹۸۱)، پرسشنامه فلات شغلی میلیمن (۱۹۹۲) و پرسشنامه سکوت سازمانی ون داین (۲۰۰۳) بود. داده های گردآوری شده در دو سطح مورد تجزیه و تحلیل (آمار توصیفی و آمار استنباطی) قرار گرفت. در سطح آمار توصیفی میانگین و انحراف معیار متغیر های پژوهش و در سطح آمار استنباطی از تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد فلات شغلی بر روی فرسودگی شغلی تاثیر دارد. فلات شغلی بر روی سکوت سازمانی تاثیر دارد. فلات شغلی بر روی بدبینی سازمانی تاثیر دارد. سکوت سازمانی بر روی فرسودگی شغلی تاثیر دارد. بدبینی سازمانی بر روی فرسودگی شغلی تاثیر دارد و بدبینی سازمانی بر سکوت سازمانی تاثیر دارد. همچنین نتایج نشان داد بدبینی سازمانی در رابطه بین فلات شغلی و فرسودگی شغلی نقش میانجی دارد و سکوت سازمانی در رابطه بین فلات شغلی و فرسودگی شغلی نقش میانجی دارد.

کلیدواژه ها:

فلات شغلی ، فرسودگی شغلی ، سکوت سازمانی ، بدبینی سازمانی