بررسی و برطرف نمودن مشکل کم رویی در دانش آموزان

ارتباط برقرار کردن و حضور مستمر در فعالیتهای گروهی یکی از موضوعاتی است که زندگی فردی و اجتماعی هر کس را تحتتاثیرقرار میدهد. آموزش و تقویت روابط اجتماعی در فرزندان میتواند در کسب موقعیتهای شغلی آنها در آینده کمک کند. دانش آموزانی که مهارتهای اجتماعی را کسب میکنند، معمولا در بین همسالان محبوبترند، نمرات بالایی یدارند و مورد توجه دبیران قرار میگیرند. از طرفی پایین بودن روابط اجتماعی کودکان باعث منزوی شدن و بروز عواقب دراز مدت برسلامت روانی آنها میشود. موضوعی که در اینجا مورد بررسی قرار گرفته است، مسئله کمرویی وگوشه گیری است،که دقیقا در نقطه مقابل ارتباط اجتماعی قرار دارد؛ همچنین مشکل کمرویی که پدیده جهانی است. این نوع پژوهش با نوع کیفی روایت پژوهی انجام گرفته است به منظوردستیابی به اهداف پژوهش مصاحبه هایی با سه نفر از معلمان باسابقه که تجربه تدریس در مقطع ابتدایی دارند صورت گرفته است. داده های پژوهش از طریق کدگذاری در جدول سازمان دهی و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتو ننایج این پژوهش نشان دادکه با توجه و استفاده از راهکارها، قرار دادن دانش آموز کمرو در گروههای درسی کلاسی جهت برقراری ارتباط کلامی و سازگاری با رفتارگروهی و همچنین مسئولیت هایی هر چند کوچک به او بود .

کلیدواژه ها:

کمرویی ، گوشه گیری ، خجالتی ، برقراری ارتباط اجتماعی ، دانش آموزان