نقش قصه گویی در تقویت مهارت های زبانی و ارتباطی دانش آموزان ابتدایی

قصه گویی یکی از قدیمی ترین و موثرترین شیوه های آموزشی است که نقش مهمی در رشد زبانی، شناختی و اجتماعی کودکان ایفا می کند. در دوره ابتدایی که مرحله ای حساس برای شکل گیری مهارت های زبانی و ارتباطی دانش آموزان است، استفاده از قصه گویی می تواند ابزاری کارآمد و اثربخش باشد. مقاله حاضر با هدف بررسی نقش قصه گویی در تقویت مهارت های زبانی و ارتباطی دانش آموزان ابتدایی نگاشته شده است.در این مقاله، ابتدا به تبیین مفاهیم قصه گویی، زبان آموزی و ارتباط بین فردی پرداخته شده و سپس تاثیرات روان زبان شناختی این روش در محیط کلاس بررسی گردیده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که قصه گویی از طریق تقویت دایره واژگان، بهبود تلفظ و ساختار جمله سازی، افزایش مهارت گوش دادن و تمرکز، نقش کلیدی در بهبود زبان گفتاری و نوشتاری دانش آموزان دارد.همچنین، قصه گویی با ایجاد فضایی امن و تعاملی، فرصتی فراهم می آورد تا دانش آموزان خود را ابراز کرده، افکار و احساسات شان را بیان کنند و از طریق گفتگو با دیگران، مهارت های ارتباطی خود را توسعه دهند. علاوه بر آن، داستان ها با انتقال مفاهیم فرهنگی، اخلاقی و اجتماعی به صورت غیرمستقیم، به رشد مهارت های همدلی، درک متقابل و تعامل مثبت میان دانش آموزان کمک می کنند.در پایان، مقاله بر اهمیت بهره گیری هدفمند از قصه گویی در برنامه درسی مدارس ابتدایی تاکید کرده و پیشنهاداتی برای اجرای موثر آن، نظیر انتخاب داستان های متناسب با سن و نیازهای زبانی دانش آموزان، تشویق به بازگویی داستان ها و بهره گیری از شیوه های خلاقانه در روایت ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: قصه گویی ، مهارت های زبانی ، مهارت های ارتباطی ، آموزش ابتدایی ، زبان آموزی ، رشد گفتار ، تعامل اجتماعی ، یادگیری خلاق.