نقش معلم به عنوان تسهیل گر یادگیری در آموزش ابتدایی

در نظام های آموزشی نوین، نقش معلم از انتقال دهنده صرف دانش به تسهیل گر یادگیری تحول یافته است. این تغییر نگرش به ویژه در آموزش ابتدایی، که دوران پایه ریزی مهارت های شناختی، اجتماعی و عاطفی دانش آموزان است، اهمیت ویژه ای دارد. مقاله حاضر با هدف بررسی نقش معلم به عنوان تسهیل گر یادگیری در دوره ابتدایی نگاشته شده و تلاش دارد ابعاد مختلف این نقش و تاثیر آن بر فرآیند آموزش و پرورش را تحلیل کند.در این مقاله، ابتدا مفهوم "تسهیل گری یادگیری" تبیین شده و تفاوت آن با نقش سنتی معلم بررسی گردیده است. سپس ویژگی های یک معلم تسهیل گر از جمله توانایی در ایجاد فضای یادگیری فعال، تشویق به تفکر مستقل، مدیریت مشارکتی کلاس، استفاده از روش های نوین تدریس، و حمایت از یادگیری فردی مورد بحث قرار گرفته است. یافته ها نشان می دهد که معلمان تسهیل گر با بهره گیری از روش هایی مانند آموزش مبتنی بر پرسش، یادگیری گروهی، پروژه محور و بازی محور، زمینه رشد همه جانبه و عمیق تر دانش آموزان را فراهم می کنند.همچنین این مقاله به نقش تسهیل گرانه معلم در پرورش مهارت های غیرشناختی مانند خودتنظیمی، مسئولیت پذیری، همدلی و ارتباط موثر پرداخته و تاکید دارد که محیط کلاس در این رویکرد، باید مشارکتی، انعطاف پذیر و حمایت کننده باشد. در پایان، مقاله پیشنهادهایی برای توانمندسازی معلمان در ایفای نقش تسهیل گر، از جمله برگزاری کارگاه های آموزشی، بازنگری در برنامه های تربیت معلم، و توسعه منابع یادگیری متنوع ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: معلم تسهیل گر ، آموزش ابتدایی ، یادگیری فعال ، نقش معلم ، روش های نوین تدریس ، خودتنظیمی ، یادگیری مشارکتی ، تربیت معلم.