نقش خانواده در تقویت مهارتهای اجتماعی دانش آموزان و ارتقاء تحصیلی آن ها

خانواده، اولین و موثرترین جایگاه زندگی اجتماعی کودک محسوب می شود و اولین و مهمترین نقش را در افزایش رشد شخصیت و اجتماعی شدن کودک بر عهده دارد و از طریق گرایش دانش آموزان به فعالیت گروهی می تواند در کسب مهارت اجتماعی دانش آموزان موثر باشد تربیت ابعاد مختلفی دارد که نقش مدرسه در آن بسیار مشخص است و به معلمان توصیه می شود تا به اصول اخلاقی دانش آموزان توجه کافی داشته باشند زیرا دانش آموزان از معلمان خود الگوی مستقیم می گیرند.خانواده و مدرسه در کنار هم می توانند تربیت اخلاقی دانش آموزان را شکل دهند و اگر این ۲ نهاد در یک جهت نباشند، دانش آموزان با مشکل مواجه خواهند شد. البته معلمان باید هنجار و ناهنجار را شناسایی کنند و غیر از آموزش کتاب و محتوای آموزشی، آموزش های دیگری را داشته باشند که می تواند به عنوان بازی و قصه برای کودکان ارائه شود، به همین دلیل نقش مدرسه در تربیت دانش آموزان بسیار مهم است و تمامی ابعاد شخصیتی دانش آموزان را در بر می گیرد. جریان اجتماعی شدن کودکان از همان لحظه ی اول تولد که لباس برتنشان می کنند و درگهواره قرار می دهند و یا در مقابل گریه ی او واکنش معینی نشان می دهند، آغاز می شود. در این فرایند برخی از افراد و گروهها نقش کلیدی دارند. پدر و مادر، برادر و خواهر، مربیان و معلمان که بخش زیادی از وقت خود را برای ارائه ی ارزش ها و جهت دادن به رفتار کودکان صرف می کنند، سازمان مدرسه، مسجد، نهادهای دولتی و غیر دولتی که وظیفه انتقال فرهنگ را بر عهده دارند، همچنین وسایل ارتباط جمعی به ویژه تلویزیون، نیروهای قدرتمندی در شکل دادن به نگرش ها و خواسته ها و رفتارهای کودکان هستند. ازمیان عوامل مذکور شاید بتوان مهمترین عوامل را فرهنگ، خانواده و نهادهای اجتماعی دانست(کارتلیج و میلبرن، ۱۳۷۲).

کلیدواژه ها:

خانواده ، مهارتهای اجتماعی ، رفتار ، تربیت