یادگیری مبتنی بر بازی، راهکاری برای مشارکت بیشتر د

یادگیری مبتنی بر بازی (Game-Based Learning)، یکی از رویکردهای نوین آموزشی است که با بهره گیری از جذابیت ها و ساختار بازی ها، محیطی تعاملی، انگیزشی و پویا برای یادگیری فراهم می سازد. این مقاله با هدف بررسی تاثیر یادگیری مبتنی بر بازی بر افزایش مشارکت و درگیری فعال یادگیرندگان، به تحلیل مفهومی، مبانی نظری، مزایا و چالش های این رویکرد پرداخته است.در روش یادگیری مبتنی بر بازی، عناصر بازی مانند رقابت، اهداف روشن، بازخورد فوری، قوانین مشخص، و پاداش، به صورت هدفمند در فرآیند آموزش گنجانده می شوند تا مشارکت دانش آموزان افزایش یابد و یادگیری معنادارتر و ماندگارتر شود. این مقاله با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی و مرور ادبیات پژوهشی، به شناسایی عوامل موثر بر اثربخشی این رویکرد پرداخته است.یافته ها نشان می دهد که یادگیری مبتنی بر بازی نه تنها موجب افزایش انگیزه درونی و مشارکت فعال دانش آموزان می شود، بلکه مهارت هایی نظیر تفکر انتقادی، همکاری، حل مسئله، و تصمیم گیری را نیز تقویت می کند. علاوه بر این، بازی ها محیطی امن برای تجربه شکست، یادگیری از اشتباهات، و تقویت تاب آوری فراهم می آورند. این رویکرد به ویژه در سنین پایین تر و برای یادگیرندگان با سبک های مختلف یادگیری، کارایی بالاتری دارد.در پایان، مقاله تاکید می کند که برای بهره برداری موثر از این روش، لازم است معلمان با طراحی بازی های آموزشی متناسب با اهداف درسی، محیط یادگیری را از حالت خشک و یک سویه خارج کنند و زمینه را برای مشارکت عمیق تر دانش آموزان فراهم آورند.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: یادگیری مبتنی بر بازی ، مشارکت فعال ، انگیزش درونی ، آموزش خلاق ، طراحی بازی آموزشی ، یادگیری تعاملی ، بازی وارسازی.