بررسی تاثیر تاب آوری تحصیلی دانش آموزان بر پیشرفت در محیط های آموزشی پرتنش

در سال های اخیر، توجه به مفهوم تاب آوری تحصیلی به عنوان یکی از مولفه های کلیدی در موفقیت تحصیلی دانش آموزان، به ویژه در محیط های آموزشی پرتنش، افزایش یافته است. تاب آوری تحصیلی به توانایی دانش آموز در مقابله با چالش ها، فشارها و ناکامی های آموزشی بدون از دست دادن انگیزه و عملکرد تحصیلی اطلاق می شود. در محیط های آموزشی پرتنش، نظیر مدارسی با امکانات محدود، کلاس های پرجمعیت، یا وجود تعارضات بین فردی، تاب آوری نقش مهمی در حفظ عملکرد تحصیلی و سلامت روانی دانش آموزان ایفا می کند. پژوهش حاضر با روش تحقیق توصیفی از نوع کتابخانه ای انجام شده و با بررسی منابع و مطالعات پیشین به تحلیل رابطه میان تاب آوری تحصیلی و پیشرفت دانش آموزان در شرایط پرتنش پرداخته است. نتایج به دست آمده از مرور متون علمی نشان می دهد که دانش آموزان تاب آور، دارای مهارت های تنظیم هیجانی، خودکارآمدی بالا، حمایت اجتماعی موثر و نگرش مثبت نسبت به یادگیری هستند. این عوامل به آن ها کمک می کند که حتی در شرایط پرتنش، تمرکز خود را حفظ کرده، اهداف تحصیلی خود را دنبال کنند و از منابع حمایتی موجود به خوبی بهره مند شوند. این مقاله بر لزوم توجه معلمان، مشاوران و مسئولان آموزشی به تقویت تاب آوری تحصیلی از طریق برنامه های آموزشی، مداخلات روان شناختی و حمایت های محیطی تاکید دارد. در نهایت، توجه به تاب آوری تحصیلی به عنوان یک ظرفیت درونی و قابل پرورش، می تواند مسیر موفقیت تحصیلی دانش آموزان را هموارتر کند و کیفیت آموزش در محیط های پرچالش را ارتقا بخشد.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: تاب آوری تحصیلی ، پیشرفت تحصیلی ، محیط های آموزشی پرتنش ، تنظیم هیجانی