استفاده از GIS در برنامه ریزی کاربری اراضی شهری

در دنیای امروز با رشد سریع شهرنشینی و پیچیدگی های ناشی از آن، استفاده از ابزارهای دقیق و مبتنی بر داده در برنامه ریزی شهری امری ضروری به شمار می رود. یکی از قدرتمندترین ابزارها در این زمینه، سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) است که امکان مدیریت، تحلیل و تصمیم گیری فضایی را فراهم می کند. GIS با تلفیق لایه های مختلف اطلاعاتی شامل توپوگرافی، شبکه های زیرساختی، وضعیت کاربری فعلی اراضی، جمعیت و عوامل محیطی، به برنامه ریزان کمک می کند تا الگوهای مناسبی برای توسعه پایدار شهری ارائه دهند. این مقاله به بررسی نقش GIS در برنامه ریزی کاربری اراضی شهری می پردازد و قابلیت های آن در تحلیل فضایی، شبیه سازی توسعه شهری و تصمیم گیری مبتنی بر معیارهای چندگانه را مورد بررسی قرار می دهد. همچنین، کاربردهای عملی این سیستم در تهیه نقشه های کاربری اراضی، مدیریت زمین و ارزیابی توانمندی های زمین بررسی می شوند. در پایان، چالش های موجود در گسترش کاربرد GIS در برنامه ریزی شهری مانند دسترسی به داده های به روز، کمبود نیروی انسانی متخصص و عدم وجود زیرساخت های مناسب اطلاعات مکانی مطرح شده و راهکارهایی برای غلبه بر این موانع ارائه می شود. نتایج این مطالعه نشان می دهد که استفاده از GIS می تواند به بهبود کیفیت برنامه ریزی شهری، افزایش شفافیت در تصمیم گیری و دستیابی به توسعه پایدار کمک کند.

کلیدواژه ها:

سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) ، کاربری اراضی شهری ، برنامه ریزی شهری