ارائه روشی جدید درمحاسبه پارامترهای موثرظرفیت باربری خاک مسلح بر خاکهای سست بااستفاده از ترکیب الگوریتم ژنتیک و شبکه عصبی

راه یافتن مصنوعات ساخته شده از مواد پلیمری یا"ژئوسنتتیک ها" به حیطه فعالیتهای مختلف عمرانی از جمله پروژه های تثبیت و تقویت خاک و بکارگیری آنها در احداث سازه های خاکی موجب شده است که در طی سه دهه اخیر پیشرفتهای شگرفی در زمینه احداث سازه های خاکی نظیر شبکه راه ها وراه آهن و ابنیه فنی مرتبط با آن مثل دیوارهای حائل، پلها ، کوله ها، شیروانی ها ، تونلها و خاکریزهای تسلیح شده رخ دهد. احداث خاکریز های مسلح با شیب تند و ارتفاع زیاد و یادیوارهای حائل با قابلیت تغییر شکل پذیری زیاد برروی مناطق با خاک سست که قابلیت باربری چندانی ندارند دیگر امر چندان مشکلی نیست.با توجه به این مطالب ضرورت بدست آوردن دید بهتر نسبت به رفتار مکانیکی خاکهای مسلح کاملا احساس می شود. هدف از این تحقیق بهینه یابی پارامتر های موثر در میزان ظرفیت باربری خاکهای مسلح در حالت کرنش صفحه ای با استفاده از برنامه الگوریتم ژنتیک و شبکه عصبی می باشد. مطابق نتایج ارائه شده تعداد ژئوگریدها بیشتر از ۳، فاصله اولین ژئوگرید تا زیر پی در حدود ۲۵/۰ تا ۵۵/۰ برابر عرض پی، فاصله بین ژئوگریدها در حدود ۱۱/۰ تا ۲۵/۰ برابر عرض پی و عرض ژئوگریدها ۶/۱ برابر عرض پی پیشنهاد می شود. در انتها کنترل هایی انجام گرفته است که نتایج برنامه ها را تائید می نماید.

کلیدواژه ها:

ژئوسنتتیک ها ، تقویت خاک ، شبکه عصبی ، الگوریتم ژنتیک ، سازه های خاکی