بررسی ابعاد هوشمندسازی بر شکل گیری قرارگاه های رفتاری

تحقیقات و تجارب جهانی صورت گرفته درباره قرارگاه های رفتاری در شهر، بر این نکته اشتراک نظر دارند که این قرارگاه ها، مکانی برای تعاملات اجتماعی و نشاط جمعی است، و قرارگاه های رفتاری را دارای رسالتی برای افزایش سرمایه اجتماعی در جوامع، در بستر تعاملات اجتماعی می دانند که می توانند بستری برای توسعه و شکل گیری هویت فردی و اجتماعی باشند. همچنین بحث ارتقای تعاملات اجتماعی در قالب قرارگاه های رفتاری در فضای شهری یکی از موضوعات مطرح شده در حوزه طراحی شهری در سال های اخیر بوده است که در سالهای اخیر بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. امروزه برنامه ریزی و مدیریت شهرها به نحوی که پاسخگوی پیچیدگی نیاز های فعلی جامعه شهری باشد، مستلزم برنامه ریزی و طراحی برای ایجاد شهرها و جوامع هوشمند بوده و شا کله این شهرها می بایست بر مبنای ایجاد محیط هایی با هدف تسهیل فرایندهای کاری در کنار ارتقای مهارت های شناختی و توانایی یادگیری و نوآوری پایه گذاری گردند. نتایج حاکی از آن است که استفاده از رویکرد هوشمندسازی در طراحی فضای شهری رابطه معناداری با شکل گیری قرارگاه های رفتاری از نظر استفاده کنندگان از این فضای شهری می تواند داشته باشد.