بررسی تکنیک های نوین بازسازی باند فرودگاه با تاکید بر مصالح بازیافتی و ارزیابی عملکرد بلندمدت آن ها

بازسازی و نگهداری باندهای فرودگاه به دلیل نقش حیاتی آن ها در ایمنی پرواز و کارایی عملیات فرودگاهی از اهمیت به سزایی برخوردار است. با توجه به هزینه های بالای بازسازی با روش های سنتی و نگرانی های فزاینده زیست محیطی، رویکرد به استفاده از تکنیک های نوین و مصالح بازیافتی در صنعت روسازی فرودگاهی گسترش یافته است. این مقاله به بررسی جامع تکنیک های مختلف بازسازی باند فرودگاه، با تمرکز ویژه بر روش هایی نظیر بازیافت سرد و گرم درجا، بازیافت کامل عمقی، تثبیت با فوم بیتومن و استفاده گسترده از مصالحی چون آسفالت بازیافتی (RAP) و بتن بازیافتی (RCA) می پردازد. عملکرد بلندمدت این تکنیک ها از طریق شاخص های فنی دوام، تحلیل هزینه چرخه عمر (LCCA) و ارزیابی چرخه عمر (LCA) مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. نتایج نشان می دهد که کاربرد مصالح بازیافتی و تکنیک های نوین نه تنها می تواند به کاهش قابل توجه هزینه ها و اثرات مخرب زیست محیطی منجر شود، بلکه در بسیاری موارد عملکرد فنی قابل قبول و حتی بهتری را در مقایسه با روش های سنتی ارائه می دهد. این رویکردها، گامی مهم در جهت دستیابی به روسازی های فرودگاهی پایدار و کارآمد محسوب می شوند.

کلیدواژه ها:

بازسازی باند فرودگاه ، مصالح بازیافتی ، عملکرد بلندمدت ، تحلیل هزینه چرخه عمر(LCCA) ، ارزیابی چرخه عمر(LCA) ، روسازی پایدار فرودگاهی.