ارزیابی میزان آسیب پذیری تونل های دایره ای تحت تغییر شکل موضعی در مناطق دارای شکست گسل

تونل هایی که از مناطق شکست گسلی عبور می کنند، در هنگام وقوع زلزله دچار تغییر شکل موضعی در این مناطق می شوند. از آنجا که محور تونل و صفحه گسل معمولا به صورت سه بعدی یکدیگر را قطع می کنند، استفاده از روش تحلیل اجزای محدود (FEM) برای ارزیابی عملکرد سازه ای، یک روش منطقی به شمار می رود. به همین دلیل، انتخاب یک شاخص مناسب برای ارزیابی آسیب ضروری است. در این پژوهش، برای تدوین یک روش ارزیابی آسیب جهت بررسی ایمنی تونل هایی که تحت تغییر شکل موضعی قرار می گیرند، تحلیل اجزای محدود بر اساس آزمایش های بارگذاری قبلی انجام شده است. در این مطالعات، حالت های خرابی تونل ها بررسی شده و همچنین قابلیت کاربرد چندین شاخص ارزیابی آسیب تحلیل شده است. نتایج نشان می دهند که آسیب وارده بر تونل ها در آزمایش های مدل سازی شده به دو نوع اصلی تقسیم می شود: برش درون صفحه ای در مقطع طولی و برش خارج از صفحه ای در مقطع طولی یا عرضی. ارزیابی عملکرد تونل ها با استفاده از شاخص های آسیب فشاری، از جمله حداقل کرنش اصلی، زمانی که وضعیت حدی تونل به عنوان نقطه ای تعریف می شود که در آن بیشترین مقاومت در برابر لغزش در منطقه شکست مشاهده می شود، امکان پذیر است. علاوه بر این، نتایج حاصل از تحلیل حساسیت نشان می دهد که ارزیابی مبتنی بر حداقل کرنش اصلی به طور کلی قابل اعمال است. همچنین، در این پژوهش یک مقدار حدی جدید با در نظر گرفتن اندازه قطعه ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

تحلیل اجزای محدود ، شکست گسل ، تونل دایره ای ، حساسیت سنجی