بررسی شاخص های ایمنی در پارک های شهری

یکی از شاخصهای توسعه یافتگی جوامع وجود فضاهای سبز در محیط شهری است . توسعه شهرها باعث از بین رفتن محیط طبیعی و زمینهای زراعی شده است؛ بنابراین ایجاد و توسعه فضای سبز نقش مهمی در زندگی تمام موجودات از جمله انسان دارد. امروزه روشن است که هیچ شهر یا منطقه ای نمیتواند خود را مستقل از محیط اطراف بداند. در این میان فضاهای سبز شهری به عنوان جزء ضروری و لاینفک شهرها میتواند عملکردهای معینی نظیر تزئینی، تفریحی، اکولوژیکی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی داشته باشد که کمبود آن مشکلات جدی در حیات شهرها به وجود می آورد. این پژوهش از نوع کاربردی است که با استفاده از روش های توصیفی-تلیلی با هدف رتبه بندی متغیرها و شاخص های ایمنی در پارک های منطقه ای شهر شیراز صورت گرفته است. جامعه آماری این پژوهش کل جمعیت شهر شیراز بوده است و حجم نمونه از طریق فرمول کوکران ۳۲۲ نفر برآورده شده است. سپس با استفاده از روش پیمایشی و ابزار پرسشنامه که روایی آن از طریق پیش آمون تهیه شده بود، اطلاعات موردنیاز از بازدیدکنندگان پارک های شهر شیراز جمع آوری شده و درنهایت با ورود داده های به محیط نرم افزاری SPSS و تعیین پایایی پرسشنامه با آزمون کرونباخ با استفاده از مدل های آماری فریدمن تحلیل نهایی بر روی داده ها صورت گرفت. نتایج مطالعات صورت گرفته نشان داد که شاخص های ایمنی-بهداشتی، دسترسی فیزیکی، ایمنی-فیزیکی، روشنایی، طراحی خوانا و اساس ایمتی به ترتیب با میانگین رتبه های ۴۹/۷، ۴۰/۵، ۵، ۹۹/۴، ۴ و ۴۹/۳ دارای بیشترین تا کمترین تاثیر در پارک های مورد مطالعه بوده است.

کلیدواژه ها:

ایمنی ، پارک شهری ، فضای سبز ، شهر شیراز