بررسی روانشناسی رنگ و نور در طراحی فضاهای آموزشی کودکان

محیط فیزیکی مدارس، به ویژه عناصر بصری مانند رنگ و نورپردازی، از عوامل تاثیرگذار بر کیفیت آموزش، سلامت روانی و تعاملات اجتماعی کودکان محسوب می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی جامع نقش روان شناختی رنگ و نور در طراحی فضاهای آموزشی کودکان انجام شده و تلاش دارد تا مناسب ترین طیف های رنگی و شرایط نوری را که بیشترین تاثیر مثبت را بر یادگیری، تمرکز، انگیزش و آرامش روانی کودکان دارند، شناسایی کند. روش پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی و کتابخانه ای بوده و با بهره گیری از منابع معتبر علمی داخلی و بین المللی، نتایج مطالعات تجربی مرتبط با تاثیر رنگ ها و نورهای مختلف در محیط های آموزشی مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از این پژوهش ، به بهره گیری هوشمندانه از اصول روان شناسی رنگ و نور می تواند محیط های آموزشی را از نظر یادگیری، انگیزش و سلامت روانی بهبود بخشد. در پایان، پیشنهادهایی برای طراحان، معماران و مدیران آموزشی ارائه شده و زمینه هایی برای تحقیقات آینده در بستر بومی پیشنهاد گردیده است.